Poruszę niebo i ziemię

Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 27 września: Ag 1,15b-2,9. Jedynie Bóg wie jak wyglądał świat i człowiek przed upadkiem. My natomiast możemy się jedynie domyślać tej pełni i harmonii, która panowała między stworzeniami. Naprowadza nas na to dobroć innych ludzi, także piękno, które nadal – choć pomniejszone – możemy dostrzec wokół siebie. Mimo to czujemy często, że jest w tym wszystkim jakiś brak, swego rodzaju pęknięcie…

Pierwszeństwo Boga

Wprowadzenie na czwartek, 26 września: Ag 1,1-8. „Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie! Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; ten, kto pracuje, aby zarobić, pracuje [odkładając] do dziurawego mieszka!” Co to Słowo pokazuje o Twoim życiu?

Jezus daje moc

Wprowadzenie do modlitwy na środę, 25 września Tekst: Łk 9, 1-6 Prośba: o łaskę dostrzegania mocy, którą obdarowuje Pan. „Zwołał dwunastu…” Uczniowie chodzili już za Chrystusem jakiś czas, a Pan powoli formował ich na swoich na Apostołów. I kiedy nadszedł...

Pragnienie słuchania

Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 24 września. Tekst: Łk 8, 19-21 Prośba: o łaskę słuchania i wypełniania Bożego Słowa. 1. „nie mogli się dostać do Niego z powodu tłumu”… Maryja oraz bracia (kuzyni) Jezusa chcą się z Nim zobaczyć, ale tłum im w tym przeszkadza. Nie...

Obietnice

Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 23 września Tekst: Ezd 1,1-6 Prośba o łaskę otwartości na działanie Boga. Jeremiasz nie był zbyt lubianym prorokiem, ponieważ przepowiadał wygnanie żydów z Ziemi Obiecanej. Miała to być kara za grzech bałwochwalstwa. Tak się...

Wolność i wierność

Wprowadzenie do modlitwy na XXV niedzielę zwykłą, 22 września: Łk 16,1-13. Bóg, stwarzając świat dla człowieka chciał, zachwycić jego serce. Wszystko stworzył z myślą o tym, który będzie Jego obrazem i podobieństwem. Przed grzechem człowiek nie chciał kochać nikogo poza Bogiem. Jego serce było w pełni wolne, bo mocno zanurzone w Bogu. Po grzechu, nasza natura została zraniona tak głęboko, że łatwo przywiązujemy się do rzeczy, ludzi zamiast trwać w jedności z Bogiem.