Sobota, 26 stycznia

Łk 10,1-9

Proś dziś Pana o odwagę bycia Jego uczniem

1. Jezus wysyła uczniów nie w przypadkowe miejsca, ale tam, gdzie sam zamierza się udać. Dlaczego od razu nie idzie i nie czyni cudów w tych miejscowościach? Może chce, aby uczniowie „przygotowali Mu grunt”. Może nie chce, aby bali się, że będą porównywani do Niego. A może po prostu chce nam pokazać, jak będzie wyglądało głoszenie Ewangelii, kiedy On wstąpi do nieba.

Piątek, 25 stycznia, Święto Nawrócenia św. Pawła

Dz 9,1-22

Proś dziś Pana o łaskę głębokiego nawrócenia

 

1. Wyobraź sobie scenę opisaną w tym fragmencie Dziejów Apostolskich. Zobacz Szawła, jego dumną postawę, jego zawziętość wobec chrześcijan. Popatrz na to jak jedzie do Damaszku. Przyjrzyj się, jak wygląda? Co mówi? Co wyraża jego postawa?

Czwartek, 24 stycznia

Mk 3, 7-12

Poproś dzisiaj o łaskę pogłębienia relacji z Jezusem.

1.   Słyszeli o Jego czynach. Mnóstwo ludzi szło za Jezusem. Czuli się przez Niego pociągani. Byli zafascynowani tym, co mówi, jak się zachowuje, co czyni. Przypomnę sobie czym Jezus mnie zafascynował w przeszłości. Co takiego dla mnie zrobił?

Środa, 23 stycznia

Mk 3, 1-6

Proś dziś Pana o łaskę słuchania, by móc usłyszeć głos Boga i odpowiedzieć na Jego zaproszenie.

1.  Miejscem wydarzenia jest bliżej nieokreślona synagoga, a dzień to szabat. Zobaczmy Jezusa znajdującego się w synagodze, który dostrzega człowieka chorego. Chrystus osobiście zwraca się do człowieka z uschłą ręką (sparaliżowaną ręką). Prosi go, by wstał i przyszedł na środek.

Wtorek, 22 stycznia

Mk 2, 23 – 28

Poproś dzisiaj o łaskę całkowitego przylgnięcia do Jezusa, żyjąc Jego miłością.

1.   Jezus i uczniowie przechodzą wśród zbóż. Muszą być w wielkiej potrzebie, że zrywają kłosy w szabat, bo tylko ta potrzeba usprawiedliwia ich czyn. Są przecież wędrowcami, zdanymi na łaskę i niełaskę ludzi, którzy ich przyjmują, albo i nie. Być może więc byli bardzo głodni, może od kilku dni niewiele jedli.

Poniedziałek, 21 stycznia

Mk 2,18-22

Dziś proś o łaskę odwagi przyjmowania nowości w swoim życiu.

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post – Do Jezusa przychodzą faryzeusze i pytają dlaczego Jego uczniowie nie poszczą, skoro uczniowie Jana i oni poszczą. Nie pytają się Jezusa o Jego zachowanie, ale o to, czego naucza tych, którzy za Nim idą. Tradycja postów narastała w historii Izraela. Ich częsta liczba miała spełniać rolę przebłagania Boga, by tym szybciej zechciał zesłać obiecanego Mesjasza. Uczniowie Jezusa nie muszą już wyczekiwać spełnienia obietnicy. Oto mogą jej doświadczyć.