Wprowadzenie na czwartek, 26 września.
Tekst: Ag 1,1-8
Prośba: o łaskę stawiania Boga na pierwszym miejscu w życiu
1. Bóg kieruje swoje słowo w konkretnym czasie i adresuje je bardzo precyzyjnie. Izraelici wrócili do ziemi ojczystej po wygnaniu do Babilonii. Jednak świątynia w Jerozolimie leży w gruzach, nic nie robią, aby ją odbudować. Bóg upomina się o mieszkanie dla siebie. Pokazuje im, co/Kto ma być dla nich najważniejszy, bo Izraelici zaczęli od zabiegania o swoje sprawy a nie Boże. Prorok pokazuje: „Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie! Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; ten, kto pracuje, aby zarobić, pracuje [odkładając] do dziurawego mieszka!” Co to Słowo mówi o Twoim życiu?
2. Choć prorok mówi o Świątyni w sensie budynku, miejsca oddawania kultu, jednak można ten tekst odczytać też w sensie duchowym. Może tu być mowa o świątyni ludzkiego serca. Bo tu zaczyna się wszystko. Relacja z Bogiem, prawdziwe oddawanie chwały Bogu, dawanie Mu właściwego miejsca w życiu. Jeżeli widzisz, że gdzieś zagubiłeś Boga, prorok Aggeusz zachęca Cię: „Wyjdźcie w góry i sprowadźcie drewno, a budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i doznał czci – mówi Pan”. Dla Boga nigdy nie jest „za późno” na zaczęcie wszystkiego od początku. A dla Ciebie?
Ojcze
Dziękuję, że uczysz mnie przewartościowania mojego życia. Pokazujesz co naprawdę jest ważne i czego mam się w życiu trzymać. Jest jeszcze wiele bałaganu w moim życiu, ale Ty stopniowo to porządkujesz. Uczysz nowego myślenia, zabierasz lęki, dajesz odwagę, pokazujesz jak piękny jest świat i ludzie. Dajesz nadzieję, podnosisz z upadku, wybaczasz.A przede wszystkim kochasz. I tego nikt nam nie może odebrać.
Zawsze możemy liczyć na Ciebie Panie.
Dziękuję, dziękuję i uwielbiam Cię Panie.