Rekolekcje Paschalne 2014
„Moc w Miłości”

Dzień 10 – wprowadzenie do modlitwy na Wielki Wtorek, 15 kwietnia

Tekst: J 13,21-38

Na początku modlitwy przyjmij taką postawę ciała, która pozwoli Ci modlić się przez kilkadziesiąt minut. Weź kilka głębszych oddechów. Uświadom sobie, że się zatrzymałeś. Zobacz, co jeszcze w Tobie gdzieś „pędzi”, może przed czymś ucieka. Poczuj swoje ciało. Przypomnij sobie, po co się zatrzymałeś – aby się modlić. Modlić się, to znaczy spotkać z Bogiem. Podjąć z Nim dialog. Ty chcesz wypowiedzieć swoje serce, ale On też chce mówić do Ciebie. Może będą też momenty wspólnego milczenia, trwania we wzajemnej obecności. Twojej przy Bogu i Boga przy Tobie.

Rozpocznij znakiem krzyża. Poproś Boga, aby wszystkie Twoje zamiary, czyny i prace skierowane były wyłącznie ku służbie i chwale Jego Boskiego Majestatu. Zaproś Ducha Świętego, aby Cię prowadził i objawiał Jezusa.

Następnie wyobraź sobie salę przygotowaną do uczty paschalnej. Jaka ona jest? Jasna czy ciemna. Przestronna czy raczej ciasna, zagracona. Popatrz po zgromadzonych na wieczerzy. Kogo widzisz? Jak są ubrani? O czym rozmawiają? Jaka panuje atmosfera? Gdzie Ty jesteś? Co robisz?

Poproś Boga o owoc dzisiejszej modlitwy: o łaskę usłyszenia i zrozumienia sensu przykazania miłości.

1. Kontekst. Fragmentem bezpośrednio poprzedzającym dzisiejszy tekst jest umycie nóg. Jezus czyni coś, co w pierwszym momencie szokuje uczniów. Jednak pozwalają na to, by Mistrz uklęknął przed nimi i czynił to, co zazwyczaj robił niewolnik. W dalszej części Janowej Ewangelii Jezus umacnia uczniów mówiąc o Ojcu i miejscu przygotowanym dla każdego ucznia. Zapowiada też przyjście Pocieszyciela, który umocni, przypomni, wesprze, stanie w obronie. Wszystko to dzieje się podczas Ostatniej Wieczerzy. Są to ostatnie chwile Jezusa. Zatem chce uczniom przekazać tylko najważniejsze rzeczy. Nie tylko słowem, ale też gestem. Doprowadzając ich do doświadczenia. Pomyśl o Twoim obecnym doświadczeniu wiary, relacji z Bogiem. Jakie ono jest?

2. Przykazania miłości. Kluczowym zdaniem medytowanego dziś fragmentu jest 34 werset: „Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali. Podobnie jak Ja was umiłowałem, tak wy macie miłować jeden drugiego”. Możemy zadawać sobie pytanie jak kochać. Ogólnie to może łatwiej, ale konkretnie, tego brata/siostrę postawionego na mojej drodze, to już trudniej. Jezus najpierw pokazał jak kochać, a potem sformułował przykazanie. Spróbuj zobaczyć jak Jezus ukazywał miłość uczniom, jak okazuje miłość Tobie. Zobacz konkretne sytuacje, wydarzenia. Zobacz jakie jest Twoje doświadczenie miłości. Tej doświadczanej od ludzi i tej przychodzącej od Boga. Co chcesz powiedzieć Bogu w związku z tym?

3. Zapowiedzi zdrad: Judasza i Piotra. Jezus zapowiada, że dwaj z Jego najbliższych uczniów zdradzą Go. Różne to będą zdrady i różny będzie dalszy los tych uczniów. Jezus mówi o tym poruszony do głębi. To znaczy, że osoby, o których mówi są dla Niego bardzo ważne. Najpierw zapowiada zdradę Judasza. Przy tej okazji uczniowie wpadają w zakłopotanie, bo nie wiedzą, o którym z nich mówi. Posłuchaj dialogu Jezusa z Judaszem. Nie mamy pewności czy został do końca, czy wyszedł w trakcie. Jednak wiemy, że Judasz odchodzi w milczeniu… Thomáš Špidlik rozważając tę Ewangelią zauważa, że „na malowidłach w rumuńskich monastyrach często odnaleźć można wyobrażenie Ostatniej Wieczerzy jako świętej komunii, z Judaszem stojącym z boku i wymiotującym. Otrzymał ciało Chrystusa, jednak nie mógł zatrzymać Go w sobie, ponieważ ciało to paliło go”. Jego serce nie było gotowe, by przyjąć Boga tak blisko. Teraz popatrz na Piotra. Jego reakcja na zapowiedź odejścia Jezusa jest gwałtowna. Stanowczo protestuje. Tak jak protestował przy jednej z zapowiedzi męki /Mt 16,22/ i usłyszał ostre słowa od Jezusa. Tym razem, na swoją deklarację wierności, słyszy zapowiedź zaparcia się, wyrzeczenia, zaprzeczenia, że zna Jezusa.
Usłysz, jakim tonem zwraca się Jezus do Judasza, jakim do Piotra. Jaka jest reakcja uczniów? Nieprzypadkowo pomiędzy tymi zapowiedziami niewierności jest przykazanie miłości. Jak reagujesz na grzech brata? Jak patrzysz na siebie, kiedy upadniesz, zdradzisz Boga?

Pod koniec modlitwy porozmawiaj szczerze z Jezusem o tym, co wydarzyło się podczas spotkanie ze Słowem. Rozmawiaj z Nim jak przyjaciel z przyjacielem, jak z kimś, komu ufasz, kto jest dla Ciebie ważny i o kim wiesz, że Cię zrozumie.

Zakończ modlitwą „Ojcze nasz” wypowiadając ją powoli i ze świadomością, że mówisz do kogoś, kto Cię bardzo kocha.

Po modlitwie poświęć kilka chwil na refleksję jak Ci się modliło. Co Ci pomagało. Co przeszkadzało w spotkaniu. Zapisz sobie 2-3 najważniejsze myśli z modlitwy. Po to, by móc zobaczyć z czasem, jak Bóg Cię prowadzi w tych rekolekcjach.