Wprowadzenie do modlitwy na Czwartek w Oktawie Wielkanocy, 21 kwietnia 2022

PASCHALNA DROGA JEZUSA I MOJA

Zmartwychwstały Jezus przekazuje władzę pasterską Piotrowi

Tekst: J 21,15-19

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»

Obraz: Będę patrzył, jak Jezus wraz z apostołami spożywa śniadanie. Są nad jeziorem, po wielkim połowie ryb. Zobaczę radość apostołów wynikającą najpierw z tego, że Jezus jest z nimi i że mają pełne sieci ryb. Scena ta, podobnie jak Ostatnia Wieczerza, może być pełna gestów miłości, przyjaźni. Jezus podaje apostołom rybę. W takiej atmosferze zwraca się do Piotra z pytaniem o jego miłość. Zoabczę jak Jezus nie kieruje się zaparciem Piotra, ale z wielką ufnością chce mu powierzyć prowadzenie Jego Wspólnoty – Wspólnoty Kościoła.

Myśli do modlitwy:

„Piotrze, czy miłujesz Mnie?” – to pytanie jest jednym z najbardziej wymagających pytań zadanych w Piśmie Świętym. Jezus mógł przecież zapytać Piotra o rozumie czy istotę pójścia za Nim. Jednak pyta o miłość. Jezus, mimo iż zmartwychwstał, jest na wskroś ludzki i od Piotra domaga się miłości. „Haczyk wędki zapuszcza się i chwyta nas dokładnie tam, gdzie jesteśmy najbardziej ludzcy”. Jezus powołując Piotra do kierowania i prowadzenia Kościoła pyta o to, co najbardziej ludzkie i zasadnicze w życiu. Dla Jezusa podobnie jak sama miłość jest ważna, tak ważna też jest moja osobista odpowiedź na to pytanie.

Obok potrzeby miłości, Jezus otwiera się na drugą najbardziej ludzką rzeczywistością człowieka, którą jest doświadczanie słabości. Jezus nie zniechęca się słabością Piotra, ale zapowiada mu i tworzy nową przyszłość. To, co zauważa to serce Piotra, które rwie się do Jezusa. Piotr skacze do wody, spieszy do Jezusa, którego widzi na brzegu, nie boi się wyrzutów ze strony Jezusa, ale z mocno bijącym sercem lgnie do tej Miłości, której kilka dni temu się zaparł. Kruchość Piotra sprawia, że rzeczywiście może stać się skałą i opoką dla Kościoła. Tu, prawdziwym cudem nie jest wielki połów ryb, ale nieuleczalna słabość Piotra, z której Pan czyni coś nowego. Jezus odnawia nie słabość, ale miłość! Odnawia – stwarza na nowo, czyni ją teraz.

Czy miłujesz mnie? Teraz, nie wczoraj, nie jutro, ale teraz… Teraz, tak jak jesteś, w tym miejscu i w tym czasie, w tej kondycji i w całej swojej szczerości i autentyczności. Ostatecznie Jezus nie pyta o wielką miłość Piotra, ale zaledwie o przyjaźń. To Mu wystarczy „Jezus, żebrak miłości, żebrak bez roszczeń, zna moją nędzę, wie, że pod powierzchnią, w mojej nędzy jestem sobą i prosi mnie o prawdę odrobiny przyjaźni”.

Zakończ modlitwą

Słowo Odwieczne, Jednorodzony Synu Boży
proszę Cię, naucz mnie służyć Ci tak, jak tego jesteś godzien.
Naucz mnie dawać, a nie liczyć
walczyć, a na rany nie zważać,
pracować, a nie szukać spoczynku,
ofiarować siebie, a nie szukać nagrody innej
prócz poczucia, że spełniłem
Twoją najświętszą wolę.
(modlitwa św. Ignacego o hojność i wielkoduszność )