Wprowadzenie do modlitwy na środę, 10 lutego
Środa Popielcowa
Tekst: Jl 2,12-18
Proś o łaskę odnowy swojego serca.
Rozedrzyj serce – Na początek Wielkiego Postu dostajemy czytanie z Księgo Joela. Prorok wzywa Izraelitów, by nawrócili się do Boga całym sercem, i by to te serca były rozdzierane, a nie szaty. U początków religii istniał obrzęd, podczas którego społeczność plemienia symbolicznie przerzucała swoje winy na kozła ofiarnego i wypędzała go na pustynię, żeby tam umarł, a wraz z nim pamięć o grzechach. Była to forma przebłagania z grzechy, która dokonywała się na zewnątrz człowieka. Również składanie ofiar w świątyni, było tylko zewnętrznym gestem ofiarnym i przebłagalnym – ani nie było czymś z człowieka, ani nie dotykało Boga. Ofiara zewnętrzna nie miała mocy przemienić ofiarowującego, bo nie dokonywała się w nim. Joel zachęca do postu, płaczu i lamentu, które były zwyczajowym sposobem okazywania rozpaczy i pokuty. Te gesty mają być znakiem wewnętrznego procesu rozdzierania serc. Co może oznaczać ta metafora? Co możesz zrobić, by nadchodzący czas naprawdę przemienił Twoje serce?
Prochem jesteś – Wielki Post to czas doświadczania zazdrosnej miłości Pana. Módl się szczególnie o to, byś doświadczył na sobie miłości Boga, który pragnie tylko Ciebie. Bóg pragnie Ciebie takim, jakim jesteś w tej chwili. Nie musisz się silić być kimś, kim nie jesteś. „Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem” (Ps 103,14). Być prochem, to znaczy być ulotnym i zależnym w swoim istnieniu. Nie oznacza to jednak bycia bezwartościowym! Bóg patrzy na nasze życie i widzi w nim sens i kruchość, możliwość otwarcia na świętość i słabość grzechu. Jesteśmy nie tylko grzesznikami, którzy udają świętych, ale właśnie świętymi grzesznikami, który uznając swoją kruchość, zyskują moc dzięki Bogu. Wezwanie: „prochem jesteś i w proch się obrócisz” – może wyrażać nadzieję, że w końcu uda mi się przyjąć siebie takim, jakim jestem. Może uda mi się w końcu być prochem, z którego Bóg tworzy osobę, którą kocha miłością zazdrosną.
Zwołajcie świętą społeczność – Izraelici przeżywali swój post we wspólnocie. Niech czas przygotowania do wydarzeń Wielkiej Nocy będzie dla Ciebie okazją do wzrastania we wspólnocie Kościoła. Zobacz, jak wygląda Twoje zaangażowanie w tworzenie Domowego Kościoła w Twojej rodzinie; jak angażujesz się w życie parafii? Kto należy do Twojej wspólnoty? Czy czujesz się jej częścią?
Panie Boże,mój Stwórco.Żyję dzięki Twojej miłości.Powstałam z prochu ziemi,jestem marnym pyłkiem we wrzechświecie,Moje serce bije w rytmie Twojego serca.Ty obiecujesz mi jeszcze więcej.Jestem od Ciebie zależna,nie jestem samowystarczalna.Tak jak glina w rękach garncarza.Nie powinnam pytać:dlaczego?ale:jaka jest Twoja wola,Panie.Pomóż mi ją wypełniać.Godzien jesteś chwały,czci i uwielbieniaJestem człowiekiem o zatwardziałym sercuTyle razy odstąpiłam od Ciebie.A ty jesteś miłosierny.Po raz kolejny Cię proszę:przebacz i odmień je na wzór Twojego serca.Chcę być godna Ciebie.Ja sama z siebie nie jestem w stanie się nawrócić,ale ty masz moc mnie przemienić.Jezu ufam Tobie.