Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 17 lutego

Tekst: Mk 8,34-9,1

Proś o łaskę patrzenia na rzeczy z mądrością Boga.

Na początku działalności Jezus powołał 12 Apostołów. Wśród tłumu na pewno byli też tacy, którzy pragnęli być wybrani, a zostali pominięci. Może i Ty doświadczasz w swoim życiu takiego uczucia rozczarowania. Może wszyscy wokół poukładali sobie życie, a Ty nie możesz znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca? Dziś po raz kolejny Jezus mówi „Pójdź za mną”. Usłysz Jego wołanie.

Na wezwanie Jezusa słuchacze mogli zareagować dwojako: albo faktycznie zostawić wszystko i iść tam, gdzie On, albo zostawić wszystko w sobie, czyli zaprzec się samego siebie i w ten sposób zrobić w sobie miejsce dla Boga. Rezygnacja z siebie to zaniechanie bronienia swojej racji do końca, to przyznanie się do błędu i proszenie o wybaczenie. Czy stanowi to dla Ciebie trudność?

Jezus przestrzega, byś uważał na to, o co zabiegasz i jakim kosztem dokonuje to się. Jeśli stracisz swoją duszę, to choćbyś posiadał cały świat, to i tak nie będziesz miał niczego, co pozwoliłoby Ci ją odkupić. Jezus zestawia życie i śmierć, zysk i stratę, pokazując, że czasem strata jest zyskiem, a zysk stratą. Jak odnosi się to do Twojego życia? Co u Ciebie jest stratą, która dodaje Ci życia? Może tracisz powoli swoje życie, duszę, miłość w pogoni za czymś innym?