PIĘĆDZIESIĄTNICA
A. D. 2014

Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 6 czerwca

„Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej”.

Aby modlitwa była łatwiejsza możesz wykorzystać w niej obraz gorejącego krzewu, który zaciekawia i przyciąga Mojżesza. Ogień, choć płonie, nie spala krzewu. Wyobraź sobie swoją duszę ogarniętą takim płomieniem.

Prośba: o uświadomienie sobie życia Ducha Świętego w sobie oraz o przyjęcie Jego darów.

1. Przez Boga obiecany nam. Po swoim zmartwychwstaniu Jezus polecił uczniom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, ale oczekiwali obietnicy Ojca, czyli Ducha Świętego. Tak też zrobili i w dzień Pięćdziesiątnicy obietnica została wypełniona. Duch Święty zstąpił do serc wszystkich, którzy uwierzyli. Jest On posłany do nas, aby mieszkać w nas i działać od wewnątrz. To Duch jest twórcą życia Bożego w nas, włącza nas w Jego życie. Niektórzy mówią o Nim, że jest duszą duszy – „miejscem”, z którego płynie życie, zbawienie, dzięki któremu jesteśmy zdolni do życia w Bogu. To On przekształca nas swoją tajemną obecnością i łaską tak, że podnosimy się z grzechu i stajemy się coraz bardziej podobni do Chrystusa. Tylko i wyłącznie dzięki Niemu jesteśmy w stanie się modlić. A kiedy nie potrafimy – On sam modli się w nas do Ojca. Duch posłany do serca człowieka jest w nim obfitością darów. Zapraszam Cię do tego, abyś w tej modlitwie przywołał Ducha Świętego. Poproś Go o łaskę, abyś mógł modlić się Jego mocą, jego modlitwą – czyli bezpośrednią wymianą miłości z Ojcem i Synem. Poproś Go też, aby Cię poprowadził, aby pozwolił Ci zobaczyć dary, które już otrzymałeś oraz żebyś mógł poznać i odczuć czego On sam chce Ci udzielić w tym momencie. Być może masz jakieś szczególne pragnienia, które chciałbyś Jemu powierzyć – to dobry moment, aby tak zrobić. Poproś szczególnie o Jego siedem darów (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni bożej).

2. Światłem rozjaśnij naszą myśl. Duch jest także dawcą mądrości, zrozumienia. Z przebywania w Nim i Jego rozlewania się w duszy pochodzi coraz większa przenikliwość spojrzenia na siebie, innych i świat – w świetle relacji z Bogiem. To również zostało zapowiedziane przez Jezusa: „Duch (…) doprowadzi was do całej prawdy” (J16,13). On jest światłością mocniejszą od każdej ciemności, trwałą, odwieczną, udzielającą się całemu stworzeniu. „Ponieważ jest światłem nie zachodzącym, przetwarza w światłość wszystkich, w których zamieszka. Ponieważ jest życiem, wszystkim daje życie” (św. Symeon zwany Nowym Teologiem). Nie jest dla nielicznych, ale dla wszystkich. Każdy, kto należy do Chrystusa, ma dostęp do pełni miłości i darów Jego Ducha. On pragnie rozlać się także w Tobie. A Czy Ty pragniesz być przez Niego ogarnięty i przemieniony? Nawet jeśli oznacza to porzucenie wszystkich własnych projektów i poglądów na to, jak taka przemiana „powinna” wyglądać?

3. W serca nam miłość świętą wlej i wątłą słabość naszych ciał pokrzep stałością mocy Twej. Skoro Bóg jest Miłością, to jest nią również Duch Święty. Zatem wezwanie, aby w nasze serca została wlana miłość, jest równoznaczne z pragnieniem Jego samego. A On kocha w sposób stały i wierny. Jest to więc prośba o łaskę bycia podobnym do Boga, co prowadzi nas dalej – do nowego stworzenia, odtworzenia pełnego podobieństwa do Boga, które otrzymaliśmy od Niego na początku. Słowami rozważanego przez nas Hymnu prosimy zatem Ducha o dopełnienie dzieła Chrystusa – przebóstwienie, pełną jedność z Trójjedynym Bogiem. Jeśli chcesz, poproś Ducha Świętego, aby Twoja dusza została cała zalana Jego wierną miłością  i niegasnącym światłem. Poproś Go też o głęboką świadomość, że cała Twoja moc, całe obdarowanie, wszystko, co już masz pochodzi od Niego – bo to powoli Ci na prawdziwe trwanie w Nim.