Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 3 lipca
Tekst: Ef 2,19-22
Prośba: o radość z trwania w obecności Boga
Proponuję pomodlić się w trochę inny sposób dzisiejszym fragmentem Listu do Efezjan. Opisuje go św. Ignacy w numerach 252-255 książeczki Ćwiczeń. Polega on na modlitwie poszczególnymi słowami danej modlitwy lub fragmentu Słowa Bożego. Zacznij czytać i zatrzymaj się przy słowie „nie”. Co rodzi się w Tobie, jakie emocje, jakie wspomnienia? Przechodź tak od słowa do słowa. Potem składaj to z całe zdania. Zatrzymuj się tam, gdzie czujesz smak (przyjemny lub niekoniecznie), jakieś poruszenie w Tobie. Nie spiesz się. Jeżeli całą modlitwę spędzisz nad pierwszym słowem, to nic. Staraj się tylko uświadamiać sobie, że jest to modlitwa, czyli przebywanie w Bożej obecności. To jest Jego czas, więc nie możesz Mu go zabierać, skracając, gdy Ci „nie idzie”. Ale też nie wydłużaj kiedy „jest super”.
Po modlitwie koniecznie zrób kilkuminutową refleksję ad tym, co wydarzyło się w trakcie Twojego spotkania z Bogiem. Spróbuj zobaczyć, dlaczego doświadczałeś takich, a nie innych uczuć. Co wyniosłeś z tej modlitwy?
” W Nim „. – Panie w Tobie są moje upadki i powstawanie, moja pewność i wahania, smutki i ukojenia, moje zmęczenie i odpoczynek, moje łzy i radość, moje obowiązki codzienne i każda chwila z Tobą jest w Tobie… .
.
Dziękuję Ci Panie, że mnie wybrałeś, że mogę być dzieckiem Twoim, że kochasz mnie taką jaka jestem, że uczysz mnie, że każdy ma na ziemi do spełnienia swoją niepowtarzalną misję. Pozwalasz mi dostrzec w każdym człowieka – Ciebie i uczysz miłości. Budujesz moje istnienie, zanurzasz je w Twojej Miłości, na fundamencie ze skały. Dziękuję za łaskę pragnienia szukania Ciebie w życiu, za łaskę spotykania się z Tobą. Proszę, wylewaj w moje serce te łaski, które najbardziej potrzebuję , proszę o radość z trwania w obecności Boga. Ucz mnie ufności i wiary. JEZU UFAM TOBIE!