„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość…” /1 Kor 13,13/
Adwentowa podróż z Trzema Siostrami
2 – 24 grudnia 2018

---

Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 3 grudnia

Modlitwę zacznij od znaku krzyża i chwili zatrzymania. Uświadom sobie, że oddychasz, że są w Tobie jakieś uczucia, że przez Twoją głowę przebiegają myśli. Nie próbuj tego wszystkiego nazywać, jedynie zauważ i trwaj w dalej w ciszy i uważności. Poproś teraz Ducha Świętego, by Cię prowadził, uzdalniał do bezinteresowności na modlitwie i przyjęcie tego, co Bóg chce Ci podarować.

Przeczytaj teraz zaproponowany fragment/zdanie biblijne. Kilka razy, tak, by zaspokoić Twój umysł i by to Słowo mogło dotrzeć do Twojego serca. Miej w pamięci fakt, że Boże Słowo jest posłane z konkretną łaską i nie wraca do Boga, zanim nie uczyni tego, co Bóg zamierzył.

„On będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny”. /Iz 2,4/

„Gdy wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi» Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. (…) Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary”. /Mt 8,5-8.10/

Poproś teraz o łaskę przyjęcia daru wiary, nadziei i miłości.

1. Tak wiele razy doświadczamy konfliktów, braku jedności w relacjach dla nas ważnych. Izajasz zapowiada taki czas, kiedy już nie będzie tego i nastanie pokój i jedność. Taka przemiana zostanie dokonana przez Boga. To jest obietnica, na której możemy się oprzeć. Ale też jest to zaproszenie, by już dziś czynić pokój wokół siebie. Pomyśl o swoim życiu. Co w tym momencie wywołuje w Tobie największy niepokój? Co chcesz powiedzieć Bogu o tym?

2. W wyobraźni zobacz scenę z dzisiejszej Ewangelii. Przychodzi pracodawca i prosi o zdrowie dla swojego pracownika. Jakże dziwna to scena. A kiedy Jezus chce nawiedzić dom setnika, ten „trzyma Go na dystans”. Ma jednak w sercu wiarę wystarczającą, by mógł dokonać się cud uzdrowienia. Wiara czyni nas dyspozycyjnymi na Boże działanie. Uzdalnia nas, by pójść w ciemno za Bogiem. Bo jest przyjmowaniem za prawdę, tego, co mówi Bóg, bez potrzeby udowadniania, że to jest prawda.

Na zakończenie modlitwy spróbuj zobaczyć, co zostawia w Tobie ten czas. Jakie uczucia, myśli, decyzje? Podziękuj Bogu za to, czym Cię obdarował podczas tego spotkania z Nim.

Odmów modlitwę: Chwała Ojcu… i zakończ znakiem krzyża.

***

Zachęcamy, byś zrobił krótką refleksję po modlitwie. Byś zapisał sobie jakieś szczególne poruszenia, czy myśli. Niech to będzie taki swoisty dziennik duchowy z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.