Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 1 maja

Tekst: Dz 5,27-33

Prośba: o dar męstwa w głoszeniu, że Jezus jest Zbawicielem

1. „Zakazaliśmy wam surowo…”. Aby lepiej zrozumieć dzisiejszy fragment trzeba nam cofnąć się do czwartego rozdziału Dziejów Apostolskich, gdzie jest opisane spotkanie Piotra i Jana z Sanhedrynem i tam czytamy, że zakazano im głosić nauki Jezusa (4,18). Usłyszawszy to Apostołowi mówią: „Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli” (4,19-20). Dzisiejszy fragment bezpośrednio poprzedza scena uwięzienia Apostołów i cudownego uwolnienia. Otrzymują też wtedy od anioła polecenie: „Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia!” (5,20). O tych wydarzeniach czytaliśmy wczoraj. Doświadczenie potężnego działania Boga sprawia, że Apostołowie nie lękają się o swoje życie, nie dbają o swoją opinię. Są posłuszni Bogu i dzielą się z ludźmi doświadczeniem Jego działania. Pomyśl przez chwilę, jak jesteś świadkiem Jezusa Zmartwychwstałego w swojej codzienności?

2. W mocy Ducha. Piotr, napełniony Duchem Świętym, staje i odważnie głosi jedną prawdę – Jezus, który został zabity, żyje i jest Władcą i Zbawicielem. Cała Jerozolima rozbrzmiewa Imieniem Jezusa. Dla nas, chrześcijan żyjących współcześnie, jest to przykład i może czasami wyrzut. Boimy się o własne życie, bo nie oddaliśmy go w pełni Bogu. Dbamy o opinię wśród ludzi, bo nie odkryliśmy swojej wartości w sercu Boga. Nie głosimy, bo nie napełniamy się Bogiem. A co mamy głosić, skoro jesteśmy „puści”? Okres wielkanocny jest dobrym czasem, by każdego dnia wołać do Boga o Ducha Świętego. O to, by tak przemienił moje serce, bym chciał słuchać Boga bardziej niż ludzi. Był miał odwagę głosić. W którym miejscu Twojego życia najbardziej dziś potrzebujesz Ducha Świętego. Poproś dziś o tę łaskę Zmartwychwstałego.