Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 4 października

Tekst: Łk 10, 17 – 24

Prośba: o serce proste, wypełnione Jezusem.

1.   Uczniowie z radością wracają ze swojej misji, zleconej im przez Jezusa. I co mówią? Że wszystko mogli zdziałać przez wzgląd na imię Jezus. Nie mówią, że przez wzgląd na Niego samego, ale na Jego imię. Uświadom sobie, że imię Jezus jest nośnikiem boskości. W całym Nowym Testamencie jest wiele odniesień nie do samego Jezusa lecz do Jego imienia. To imię wskazuje na Niego. My też dzisiaj działamy w imię Jezusa. Uczniowie pod koniec słyszą, że cieszyć się mają z tego, że ich imiona są zapisane w niebie. Imię Jezusa jest ważne, Twoje imię również. Uświadom sobie, że imieniem Jezusa możesz się modlić, bo jak mówi Katechizm Kościoła (nr 2666) imię Jezusa „zawiera w sobie wszystko„. Powtarzanie imienia Jezus z wiarą ma moc przemienić Ciebie oraz rzeczywistość wokół Ciebie.

2.   Jezus jest widziany przez ludzi jako ktoś przedziwny, mówiący z mocą i czyniący znaki. Ale czy widzą w Nim Boga? Czy widzą kogoś więcej niż tylko człowieka obdarzonego niezwykłą mocą? I uczniowie, i Herod uważają, że Jezus jest jakimś prorokiem. Być może większym od wszystkich innych, ale tylko prorokiem. Jezus dziś raduje się w Duchu, cieszy z tego i wychwala Boga w tym, że te wszystkie tajemnice są pokazywane ludziom małym, ubogim, prostym. Okazuje się bowiem, że aby zobaczyć coś więcej, trzeba mieć proste serce, proste spojrzenie i otwartość serca. Otwartość, która w rzeczach i osobach zwyczajnych potrafi dostrzec coś więcej, potrafi dostrzec samego Boga przychodzącego. Popatrz na sytuacje i miejsca w Twoim życiu (sercu), które może za bardzo komplikują rzeczywistość i może nawet zaciemniają widzenie spraw Bożych. Prostota sprawia, że nasze oczy są szczęśliwe – bo mogą widzieć wielkie sprawy Boże w prostych słowach, gestach, czynach, osobach.