Wprowadzenie do modlitwy na Święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego

Tekst: Łk 2, 22-40

Prośba: o zdolność ofiarowania siebie całkowicie Bogu.

Myśli pomocne w rozważaniu:

• „Według Prawa Mojżeszowego, Prawa Pańskiego” – zauważ, że te słowa są klamrą spinającą całą dzisiejszą scenę. Są jak ramy obrazu – piękne, sztywne, stabilne, w których może być umieszczony obraz: pełen życia, relacji, więzi, słów. Tak jest z naszym życiem. W ramach pewnego porządku (prawnego, społecznego, itp.) dzieje się nasze życie. Obraz malowany na płótnie jest statyczny, nasze życie zaś jest dynamiczne, ono dzieje się, staje się.
• Widzimy spotkanie rodziców Jezusa z Symeonem, a potem z Anną. Tworzy się relacja, która nie wydaje się być tylko krótkotrwałym spotkaniem. Bo Symeon przychodzi do świątyni wiedziony Duchem Świętym. On wie, po co przyszedł. Wie, DLA KOGO. A Ty wiesz, po co żyjesz? Czy masz swoje DLA? Każdy człowiek ma swój sens i cel – to go tak naprawdę tworzy. Ten sens i cel wkłada w człowieka Bóg. Stąd każde życie, niezależnie od zdrowia czy choroby, bogactwa czy ubóstwa, życia długiego lub krótkiego, poglądów religijnych, politycznych, społecznych, itd. – ma nieskończoną wartość w oczach Boga. A w Twoich?
• Symeon tęsknił za spotkaniem z Mesjaszem. Teraz już może odejść, teraz może w pełni zjednoczyć się z Bogiem. Anna podobnie – wychwala Boga i wskazuje na Mesjasza. Jej życie jest spełnione – liczba siedem oznacza pełnię, więc żyjąc z mężem wypełniła wszystko, co dotyczy małżeństwa, a 84 lata odjąć 7 daje nam 77 lat. Dwie siódemki. Żyje pełnią. Spotkała Mesjasza i niczego więcej jej nie potrzeba. Gdzie Ty upatrujesz pełnię swojego życia?
• Jezus jest ofiarowany w świątyni Bogu, czyli swemu Ojcu. Zostaje Mu ofiarowany w całości. A Ty? Co ofiarowujesz Bogu? Czy naprawdę całego siebie? Może nie jesteś na to jeszcze gotów? On daje Ci się cały i pragnie (mocno pragnie) Ciebie całego. Skutki grzechu w nas (egoizm) nie pozwalają nam na całkowity dar z siebie. Reglamentujemy siebie, chcemy wiele zachować tylko dla siebie. Czy masz chociaż pragnienie, by ofiarować siebie w całości? Jak to widzisz? Jak to może wyglądać w Twoim życiu?
• Ostatnie zdanie mówi o tym, że to ofiarowanie jest potrzebne, byś mógł wzrastać – podobnie jak wzrastał Jezus. Byś napełniał się mądrością i by łaska była z Tobą. Co czujesz, rozważając te słowa? Czego pragniesz w związku z tym w głębi siebie?

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.