Rekolekcje Adwentowe 2013 „Bóg stał się Człowiekiem”

Tydzień II: …STAŁ SIĘ…

Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 10 grudnia

Tekst: J 1, 10 – 14

Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.

Zaangażuj teraz wyobraźnię. Jeśli potrzebujesz, przypomnij sobie fragment Pisma, którym będziesz się modlił. Następnie wyobraź sobie daną scenę. Wyobraź sobie stajnię betlejemską z małym Jezusem, Maryją i Józefem. Spójrz na znajdujących się w tamtym czasie ludzi przyjmujących Wcielone Słowo i tych, którzy Je odrzucają.

Poproś teraz Pana o owoc modlitwy. W dzisiejszej modlitwie poproś o łaskę spotkania z Bogiem w moim tu i teraz.

1. Słowo zamieszkało między nami. Dobry Bóg postanawia zesłać swojego Jednorodzonego Syna na świat. Słowo przybiera ludzkie ciało. Przygotowana do tego dzieła przez Niepokalane Poczęcie Maryja zgadza się wielkodusznie na urodzenie Jezusa. Bóg zamieszkał między ludźmi. Nie można już więcej powiedzieć, że On nie rozumie mojego cierpienia, że dalekie są dla Niego moje tragedie. Bóg potrafi wczuć się w każdą sytuację człowieka. Potrafi razem ze mną cieszyć się i przeżywać smutek. Na ile przeżywam swoje życie razem z Chrystusem?

2. Odpowiedź wymijająca. Słowo stało się ciałem, przychodząc do swojej własności. Niestety niektórzy Go nie poznali, a więc też i nie przyjęli do swojego serca. Wśród nich są tacy, którzy boją się dotknąć zranień z przeszłości, nie chcą spotkać się oko w oko z bólem obecnym w ich wspomnieniach. Jak mogę pomóc takim osobom w spotkaniu i przyjęciu Jezusa do swojego życia? Jak mam z nimi rozmawiać, aby podprowadzić pod strumień łaski, który resztę pracy wykona już za mnie?

3. Zgoda na Wcielenie. Ci, którzy przyjęli Słowo narodzili się z Boga. Tak, jak Jezus urodził się na ziemi, tak i ten, kto wierzy w Niego rodzi się powtórnie. Kto wewnętrznie zgadza się na Wcielenie nie może już kontynuować starego sposobu życia, ale staje się dzieckiem Bożym, który woła „Abba Ojcze, Tatusiu!”. Bóg staje się wówczas tak bliski, jak nigdy przedtem. Czy chcę podczas tych rekolekcji narodzić się powtórnie? Czy pragnę powrócić do żywej relacji z Chrystusem? Czy chcę głośno wołać i prosić o łaskę doświadczenia Jego bliskości w moim życiu?

Na koniec porozmawiaj z Panem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – radości, pokoju, bezpieczeństwa, ale również smutku, obawy, lęku. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś, lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem.

Na zakończenie pomódl się słowami: Ojcze nasz…

Zachęcamy, byś zapisał sobie refleksje po modlitwie, jakieś szczególne poruszenia czy myśli, które będą takim swoistym dziennikiem duchowym z tych rekolekcji. Te zapiski mogą Ci pomóc zobaczyć drogę, po której Pan Cię prowadzi, ścieżki, po których On idzie z Tobą przez życie.