Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 23 kwietnia, Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika
Tekst: Flp 1, 20c-30
Prośba: o odwagę głoszenia Jezusa
1. „Dla mnie bowiem żyć to Chrystus” – pisze święty Paweł. Spróbuj pomyśleć (lub wypisać) o pięciu rzeczach czy relacjach, które uznajesz za niezbędne do życia. Czy one zbliżają Cię do Boga czy też od Niego oddalają? W jaki sposób Bóg jest w nich obecny? I gdybyś miał uzupełnić zdanie: „Dla mnie żyć to…” – co wstawiłbyś w to miejsce? Porozmawiaj o tym z Bogiem.
2. Wspominamy dzisiaj w Kościele świętego Wojciecha, który oddał życie, by głosić Jezusa. Oznacza to jednak nie tylko męczeńską śmierć, ale również to, co działo się wcześniej. Święty Wojciech zostawił świat, który znał i w którym mógłby służyć Bogu w inny sposób, bardziej bezpieczny, zapewniający stabilizację. Ruszył w nieznane, idąc za zaproszeniem, które usłyszał w sercu. Pomyśl, do kogo posyła Cię Bóg. Może Ciebie również zaprasza do pójścia krok dalej, zostawienia tego, co oswojone i bezpieczne i podjęcia nowych wyzwań? W jaki sposób możesz mówić o Nim innym ludziom (niekoniecznie jedynie słowami, ale również działaniem czy życzliwą obecnością)? „Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie tę samą walkę, jaką u mnie widzieliście, a o jakiej u mnie teraz słyszycie” – pisze święty Paweł. Czy wierzysz, że te słowa dotyczą również Ciebie?
„Dla mnie bowiem żyć to Chrystus”. Na ile moje życie jest chrystocentryczne? Na ile widać moją przynależność do Chrystusa w relacji z innymi? Chciałabym pytać Cię Panie w konkretnej sytuacji życiowej: co Ty byś uczynił? ,Pytać Cię o większe dobro w moim zyciu?