Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 11 listopada
Tekst: Psalm 139
Prośba: o doświadczenie bliskości i czułości Boga
1. „Przenikasz i znasz mnie, Panie…Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz i kładziesz na mnie swą rękę.”. Pozwól sobie na dłuższą chwilę prostego trwania przed Bogiem. Pomyśl o tym, że On Ciebie przenika i zna, że jest z Tobą, czegokolwiek teraz doświadczasz. Czy pragniesz tej obecności? Czy czujesz raczej opór i chęć ucieczki? Patrz, co się w Tobie dzieje i rozmawiaj z Nim o tym szczerze. Jeśli chcesz, możesz po prostu trwać w Jego obecności, ze świadomością tego, że On Cię ogrania, przygarnia, czule przytula.
2. „Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, jesteś przy mnie, gdy położę się w otchłani.” Nie ma takiego życiowego wydarzenia, w którym Bóg nie byłby blisko. Nie ma smutku tak głębokiego, by On nie mógł Ci w nim towarzyszyć. Pomyśl o jakimś doświadczeniu ostatniego czasu, które jest dla Ciebie trudne. Czy przeżywasz je razem z Bogiem? Jeśli nie, czy chcesz Go do niego zaprosić? Co Ci w tym pomaga i prowadzi do Niego, a co przeszkadza?
Uzdrawianie mego serca zaczęło się od słów tego psalmu. One przeniknęły do najgłębszych głębin mego serca,były żywe,otwierały mnie na Obecność,zabierały strach przed Tym,który tak bardzo mnie zna.Dotykały ran,otwierały je ,a równocześnie zalewały balsamem Miłości.Panie, przenikasz i znasz mnie ……..
Panie ty ogarniasz mnie zewsząd i kladziesz na mnie swą rękę ?
Prowadź mnie Panie swą drogą odwieczną. Amen