Wprowadzenie do modlitwy na 14 Niedzielę zwykłą, 9 lipca
Tekst: Mt 11, 25-30
Prośba: o łaskę prostego i pokornego serca.
1. Jezus wysławia Ojca, że te wszystkie sprawy, o których On mówi, zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawił prostaczkom. Co im takiego objawił? Istotę rzeczy. To prostota serca, która widzi rzeczy takimi, jakie one są. Bez przekombinowania, przemyśliwania, ubarwiania, komplikowania, racjonalizowania. Nasz rozum, który przecież jest darem Bożym, przez to że jesteśmy poranieni przez grzech, potrafi zaciemniać istotę rzeczy, potrafi być przeszkodą w spotkaniu z Bogiem i bliźnim. Nierzadko w imię roztropności właśnie, która zamiast budować bliskość, prowadzi do coraz głębszego dystansu. Bo to rozsądek nie raz i nie dwa podpowie, że tak kochać się nie da, że przebaczenie nie ma sensu, że nie można wychodzić ku bliźniemu bo i tak tego nie uszanuje. Tak postąpi rozsądek, który odseparował się od serca i miłości (czyli centrum i głębi człowieka) i uznał siebie „za wszystkowiedzącego boga”, który decyduje „co należy, a co nie”. Ile takiej postawy jest w Tobie?
2. Możnaby powiedzieć, że właśnie taka miłość, miłość zawierająca w sobie i rozsądek, i szaleństwo (czyli nie jest wyrachowana, zimna, zdystansowana, nieczuła, stojąca ponad wszystkim, nieporuszona…) jest tym jarzmem, o którym wspomina Jezus. Jarzmem, które jest słodkie i lekkie, bo jest miłością. Jarzmem, które należy nałożyć na siebie, a jest związane z pokorą. Tylko wtedy codzienność będzie można przeżywać w relacjach pełnych miłości. Pokora jest bowiem tym, co upodabnia nas do Boga i czyni z nas Jego dzieci. Wystarczy tylko przyjść do Niego. Wystarczy uczepić się Jego w naszym utrudzeniu i obciążeniu. A życie bez rozsądnej miłości i bez pokory jest utrudzeniem i obciążeniem. Chodzi o życie ducha, jedyne życie, które przechodzi przez bramy śmierci. Oddaj Bogu w tej modlitwie swoje utrudzenie i obciążenie – utrudzenie brakiem miłości i pokory, brakiem naśladowania Go we wszystkim, brakiem posłuszeństwa Jego Słowu, brakiem pozwolenia Mu na wszystko w Twoim życiu. A w konsekwencji utrudzenie pychą, zarozumialstwem, odrzucaniem bliźniego, koncentracją na sobie, itd…
Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus.
Dzisiejsza Ewangelia nawiązuje do moich codziennych zmagań z życiem, każdego dnia próbuję oddać Panu to moje utrudzenie, o którym jest dziś mowa w dzisiejszym czytaniu, ale czy to się udaje, nie wiem. Jeszcze raz podczas dzisiejszej medytacji oddałam Panu Bogu te wszystkie moje utrudzenia i obciążenia brakiem pokory i miłości do Boga i osób otaczających mnie, prosząc o łaskę prostego i pokornego serca, pełnego ufności w moc Boga.
Chwała Panu.