Mt 6,19-23

Prośba: o łaskę poznania prawdziwych skarbów, jakie w moim sercu składa Bóg.

Czy oczy Twojego serca są zdrowe? Życie osoby mającej problemy z widzeniem bywa dość mocno utrudnione. Może mieć problemy z podstawowymi czynnościami, np. odczytaniem potrzebnych informacji – na ulicy, w sklepie, gdziekolwiek. Może nie móc trafić tam, gdzie by chciała. W skrajnych przypadkach jej samodzielne funkcjonowanie może stać się niemożliwe. Jeśli ślepną oczy serca, tracimy zdolność rozróżniania wartości tego, co do tego serca trafia. Łatwo pomylić błyskotkę ze skarbem. Trzeba więc dbać o te wewnętrzne oczy. Wskazania daje dziś Jezus: gromadzić takie skarby, które nie niszczeją, które nie przyciągną serca ku ziemi, ale je uniosą ku niebu. W co wkładam najwięcej serca? W co to serce angażuję? Co w nim jest – jak ono się czuje tu i teraz, co w nim wybrzmiewa? Co jest dla mnie skarbem? Innymi słowy: myśl o jakiej stracie powoduje we mnie lęk, niepokój? Jakie skarby Bóg umieścił we mnie?