Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 9 października

Tekst: Łk 11,5-13

Prośba: o łaskę przyjaźni z Jezusem.

Przyjaciel. Jest takie sformułowanie – „o każdej porze dnia i nocy”. Pójść w środku nocy do drugiego człowieka, nawet jeżeli jest przyjacielem… Chyba nikt, a przynajmniej niewielu, miałoby takiego „kogoś”. Czy mamy takie przyjaźnie?

Determinacja. Ten, który prosi jest z jednej strony śmiały, a z drugiej zdeterminowany. Nie zastanawia się, co jego przyjaciel sobie o nim pomyśli, tylko przychodzi do niego, bo jest w potrzebie. Prosi z natarczywością i otrzymuje. Wysłuchanie prośby niekoniecznie wynika z miłości, ale z tego, by mieć spokój.

Bóg. Jezus pokazuje w tej przypowieści, hojność Boga, Jego gotowość by nas wysłuchać bez względu na porę. Daje też przykład tego, jak należy prosić. Czasami długo i natarczywie. I to, że Bóg nie spełnia naszej prośby natychmiast lub tak, jak my byśmy chcieli ma nas nauczyć dawania Bogu czasu i sposobu okazywania nam Jego miłości.

A darem, który Ojciec z nieba chce dać swoim dzieciom jest Duch Święty. Chcesz przyjąć…?