Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 6 września

Tekst: Łk 6, 1 – 5

Prośba: o dar wolności serca.

1.   Przejdź się dziś w wyobraźni z Jezusem przez pola pełne zbóż. Jesteśmy, co prawda, w porze roku, gdzie zboża zostały już zebrane, ale łatwo do tego obrazu powrócić. Idź obok Jezusa, patrz na Niego, rozglądaj się również na boki. Zobacz, co robią pozostali uczniowie. Zobacz również, że albo za Jezusem idą jacyś ludzie, albo sami faryzeusze chodzą za Nim (śledzą Go?). Uświadom sobie, że wokół Jezusa są ludzie, którzy chcą Go słuchać, są Jego uczniami i są tacy, którzy tylko czyhają na Jego potknięcie. Czy wokół Ciebie też są tacy ludzie, którzy tylko wypatrują cudzego upadku? A Ty… jaki jesteś wobec bliźnich?

2.   Szabat został ustanowiony jako prawo wolności. Człowiek nie jest niewolnikiem, żeby pracował każdego dnia, lecz jest istotą wolną, a więc stworzoną na obraz Boga, który jest samą Wolnością. Przez prawo szabatu Bóg mówi człowiekowi, że nie musi zawsze pracować, a nie zabraknie mu pożywienia, bo Bóg się o niego troszczy. Ale to prawo można doprowadzić do przesady, jak to uczynili faryzeusze i uczeni w Piśmie.  Wtedy nie strzeże ono wolności, lecz ją wręcz zabija. Wtedy człowiek, owszem, nie jest niewolnikiem pracy, ale staje się niewolnikiem prawa. A ta niewola jest chyba nawet gorsza, do tamtej.

3.   Idąc z Jezusem przez pola pełne zbóż wsłuchaj się w Jego słowa. Uczy On o wolności, którą sam jest. Uczy tego, że to Syn Człowieczy – Bóg jest panem szabatu, to znaczy to Bóg strzeże Twojej wolności. Rozważaj te słowa i proś dziś usilnie o wolność dla siebie, a także byś umiał innym ludziom tę wolność dawać i nie zamykać ich w klatce Twoich własnych przekonań, stereotypów czy wrażeń.