Wprowadzenie do medytacji na sobotę, 4 marca

Tekst: Łk 12, 35-40

Prośba: o łaskę czuwania i modlitwy, które rodzą spotkanie z Jezusem.

1. Zapalone pochodnie. Jezus wzywa swoich uczniów do czuwania. W Ogrójcu wybrzmi to jeszcze bardziej dosadnie: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe»” [Mt 26,41]. Zapalona pochodnia trzymana w ręku daje poczucie bezpieczeństwa, ogrzewa i daje szerszą perspektywę patrzenia. Natomiast bez uważnego trzymania pochodni możemy stanowić zagrożenie spowodowania pożaru. Szybkość rozprzestrzeniania się ognia jest podobny do procesu wchodzenia w spiralę grzechu. Co dla mnie oznacza zapalona pochodni?

2. Usługiwanie Jezusa. Osoba czuwająca i oczekująca na Pana otrzyma jeszcze w życiu doczesnym [por. Mk 10, 30] obfitą nagrodę. Będzie to doświadczenie bycia obsłużonym na uczcie, na którą zaprasza sam Jezus. Przepasany, zaprosi do stołu i będzie nam usługiwał polewając wodę i wino, dostarczając chleba, gdyż nie przyszedł na ziemię po to, „aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” [Mt 20,28]. Jakie uczucia rodzi we mnie widok Jezusa obsługującego mnie przy stole? Kim jestem dla Niego, że tak troszczy się o mnie?