Rekolekcje Internetowe „Boże, gdzie jesteś?”
Tydzień 4 –Jestem z Tobą
Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 4 kwietnia 2017

Wprowadzenie w formacie mp3 lub wprowadzenie w formacie pdf

Tekst: Mt 18,12-14

Na początku modlitwy uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. On jest teraz obecny przy Tobie. Po uczynieniu znaku krzyża poproś Go o łaskę skupienia na modlitwie, aby to Duch Święty ją prowadził i usuwał wszelkie przeszkody oraz aby oczyszczał Twoje myśli, zamiary i decyzje, i kierował je ku większej chwale Boga.

Wchodząc w modlitwę przypomnij sobie tekst, który będziesz rozważać (możesz go jeszcze raz przeczytać), a następnie zaangażuj swoją wyobraźnię. Wyobraź sobie stado owiec na hali, na zboczu pięknych gór. Zobacz też zabłąkaną owcę i pasterza, który jej szuka. Zobacz jego radość, gdy ją wreszcie odnajduje.

Poproś teraz Pana o owoc modlitwy. W dzisiejszej modlitwie poproś o dar dostrzegania Bożej obecności i miłości oraz o łaskę rozwijania tego daru w swoim życiu.

1. Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich… Zagubić się można na różne sposoby: Owca, która niepostrzeżenie i powoli oddala się od stada i pasterza, wabiona kolejnymi pięknymi terenami, nowymi miejscami idzie za trawą, która jej smakuje. Nie myśli o tym, że może utknąć gdzieś w szczelinie czy wpaść w dziurę. Oddala się coraz bardziej od miejsca, z którego wyszła. Podobnie człowiek – poprzez drobne „odejścia”, działanie na granicy prawa, relatywizm moralny, tłumaczenie typu „bo tak robią wszyscy” – przyzwyczaja się do tego co powszechne, choć niekoniecznie zgodne z przykazaniami Bożymi. Powoli zatraca rozeznanie między tym co dobre i złe.

Inna owca odchodzi świadomie. Ciekawość tego co nowe, nieznane, pokusa wyzwolenia się spod czujnego oka pasterza jest bardziej pociągająca niż bezpieczeństwo w stadzie. Grzech zawsze jawi się atrakcyjnie, kusi przyjemnością, daje namiastkę wolności. Człowiek wówczas nie myśli o konsekwencjach, o tym, co będzie później.

Pomyśl, jak najczęściej Ty odchodzisz od Boga – Dobrego Pasterza. Nie analizuj szczegółowo swoich grzechów, zwróć tylko uwagę na mechanizm Twojego oddalania się od Boga i Kościoła.

2. Odejścia. Jak reagują na te odejścia pozostałe owce? Jedne nic nie zauważają, zajęte swoim kawałkiem pastwiska, swoimi sprawami. Inne widzą odchodzącą owcę, ale nie reagują – bo są tolerancyjne dla odmiennych zachowań, bo to nie ich sprawa, bo „młodość musi się wyszumieć”. Są też i takie, które swoim zachowaniem zaalarmują pasterza w nadziei, że on właściwie zareaguje. A jak Ty reagujesz, gdy widzisz odejścia innych?

3. …czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? Dobry Pasterz szuka zagubionej owcy i przyprowadza ją z powrotem. Po ludzku – pasterz nie zostawia 99 owiec by szukać jednej zabłąkanej. Wie, że owca, która już raz uciekła, będzie uciekała ponownie. Szkoda czasu i energii na szukanie jej. Dla Jezusa jednak każdy człowiek jest kimś wyjątkowym, kimś bardzo ważnym. Nie zmęczy się poszukiwaniem, nie machnie ręką, nie mówi „niech mi to będzie ostatni raz”. Będzie szukał do skutku. Jezus kocha każdego człowieka dla niego samego. Jego miłosierdzie jest większe niż sprawiedliwość. Czy dajesz się odnaleźć Pasterzowi? Jak reagujesz, gdy On Cię woła?

Na koniec porozmawiaj z Bogiem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – lęku, niepewności, ale może i nadziei na prawdziwe spotkanie. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem. Na zakończenie pomódl się słowami modlitwy „Ojcze nasz”.