Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 16 października.

Tekst: Łk 12, 1-7

Prośba: o łaskę szczerości wobec siebie i Boga.

1. Obłuda niesie zniszczenie. Jezus przestrzega przed obłudą. „Nie ma nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw”. Człowiek może być w porządku w stosunku do innych przy jednoczesnym okrucieństwie dla samego siebie. Ileż to razy nie przyznaje się on przed sobą, że jest zraniony, upokorzony przez kogoś, czy przepełniony złością skierowaną do wewnątrz? Ile razy brakuje mu odwagi by przyznać się przed sobą do niechcianych uczuć? Ile razy staje się obłudnikiem w stosunku do samego siebie, nie zdając sobie sprawy, że dąży w ten sposób do samozniszczenia? Kluczem do szczerości przed Bogiem jest szczerość wobec samego siebie. W jakim punkcie znajduję się obecnie drodze uczenia się szczerości?

2. Ważni dla Boga. Jezus zwracając się do uczniów mówi, że żaden z wróbli „nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli”. Jezus przypomina, że Ojciec kocha nas bezwarunkowo i bezgranicznie, bez względu na stopień skumulowanych w nas przykrych emocji i uczuć. Nie musimy się już więcej chować przed sobą oraz przed Bogiem. Świadomość bycia akceptowanym przez Króla wszechświata otwiera serce, prowadzi do szczerości i przemienia życie. Czy jestem gotowy na akt wiary, nadziei i miłości w tej właśnie chwili, zawierzając Bogu całe moje skomplikowane wnętrze?