Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 30 września

Tekst: Za 8,1-8

Prośba o łaskę wiary w Boże obietnice.

Często w naszych umysłach kotłują się myśli, które niesiemy jak bagaż przez całe życie. Są to takie mantry, które powtarzamy nieświadomie wierząc w ich prawdziwość: nic nie osiągniesz, nikt cię nie pokocha, jesteś ciężarem, jesteś za słaba, jesteś tchórzem… Każdy z nas ma swoje. Na dzisiejszy tekst zechciej spojrzeć przez pryzmat dobrych słów, które wypowiada Bóg do Izraela. Dla ludu wybranego właśnie te słowa powinny były stać się pokarmem karmiącym każdego dnia. Bóg mówi o swojej miłości, która jest zazdrosna i wyłączna – On jest całkowicie dla nich. Mówi także o wielkim błogosławieństwie, które objawi się z jednej strony w długości życia a z drugiej strony w licznym potomstwie.

Kolejnym przejawem działania Boga będzie zgromadzenie ludu ze wschodnich i zachodnich krańców świata. Dla nas symbolicznie może to oznaczać integrację myśli i pragnień, marzeń i możliwości, życia i wiary. Powierz na modlitwie te aspekty swojego życia, w których doświadczasz rozbicia.

Obietnica „będą moim ludem a ja będę ich Bogiem” wyraża prawdę, że wierność Izraela będzie również dziełem Boga. Wszystko dostaną od Niego. Może wydawać nam się, że życie wiary jest owocem naszych starań i wysiłków. Tu Bóg pragnie pokazać, że On może wszystko w nas dokonać. Może dać żarliwość tam, gdzie jest oschłość, wierność tam, gdzie jest niewierność i miłość w miejsce lenistwa.

Na koniec modlitwy pomyśl o jakimś dobrym słowie dla Ciebie. O słowie, które będzie mówiło o wielkiej miłości, jaką Bóg ma ku Tobie.