Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 30 września

Proś o łaskę jeszcze wierniejszego współdziałania w Bogiem.

Tekst: Łk 9, 51-56

Fragment Ewangelii Łukaszowej, choć krótki, zawiera w sobie ważne treści teologiczne. Jest to moment, w którym wraz z uczniami Jezus rozpoczyna podróż do Jerozolimy, gdzie ma wypełnić Swoją misję. Dopełnienie czasu jest inicjatywą Boga Ojca, który posłał na ziemię Swojego Syna. Jezus nie jest zniewolony wolą Ojca. Wyrażenie „postanowił udać się do Jerozolimy” wskazuje na Jego osobistą decyzję. Współdziałanie z wolą Boga jest usłyszeniem wezwania i ustosunkowaniem się do niego. Wypełnianie woli Boga może dokonać się tylko w pełnej wolności i zakłada inicjatywę oraz kreatywność po stronie człowieka.

Jezus nie zostaje przyjęty przez Samarytan. Można było się tego spodziewać, gdyż Żydzi nie byli mile widziani na ich terenie – a w szczególności pielgrzymi. Zarzewiem konfliktu była rywalizacja na polu religijnym. Jezus nie bierze do siebie tego odrzucenia. Uczy też uczniów, że człowiek może zdecydować, czy chce być z Jezusem czy nie. Samarytanie stracili tego dnia możliwość obcowania z Bogiem – pewnie Jezus dokonałby w ich wiosce wielu uzdrowień. Stracili dużo, bo z zasady byli wrodzy wobec Żydów. Pomyśl o swoich przekonaniach, stereotypach i może o tych momentach, w których jesteś małostkowy; zobacz to, co blokuje Cię przed przyjęciem czegoś pięknego i wielkiego (może to być przekonanie dotyczące Twojego życia: jestem nieudacznikiem, jestem za mało inteligentny, jestem pesymistą, z dziećmi życie towarzyskie się skończyło, nie poradzę sobie z tą sprawą. Albo innych: ludzie chcą mnie oszukać i wykorzystać).

Poproś Jezusa, aby poszerzał Twoje serce, aby otwierał je na nowość, przed którą je zamykasz. Poczuj się wezwany przez Jezusa do pójścia za Nim i daj sobie przestrzeń na wolną odpowiedź – możesz powiedzieć tak, możesz powiedzieć nie. Jeśli powiesz nie, nie spadnie na Ciebie ogień z nieba, jeśli powiesz tak, czeka Cię droga przez mękę, śmieć i zmartwychwstanie.