Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 14 listopada

Tekst: Łk 18, 35-43

Prośba: o dar wolności w przyjmowaniu łaski od Boga.

1. Niewidomy. Jednym z bohaterów dzisiejszej Ewangelii jest człowiek, który nie widział. Był on wyłączony ze społeczeństwa, żył na uboczu. Zapewne jego źródłem utrzymania było żebranie. Kiedy usłyszał, że Jezus przechodzi zaczął za Nim krzyczeć. I napotkał na przeszkody – uciszali go. A on wołał wytrwale. Czy wiedział jak skończy się jego determinacja? Nie wiemy. Pomyśl co jest takim Twoim głośnym wołaniem do Boga? Co jest Twoją najwytrwalszą prośbą?

2. Jezus. Usłyszał wołanie niewidomego i przywołał go do siebie. Zadał pytanie: Co chcesz, abym Ci uczynił? Jezus pyta o konkret pragnienia serca. To nie Jemu potrzebna jest ta „wiedza”, ale niewidomemu. Bo przyznanie się do swoich najgłębszych pragnień otwiera na ogrom Boże łaski. A jakiej odpowiedzi Ty udzieliłbyś Jezusowi?

3. Uzdrowienie. Jezus dokonuje cudu w odpowiedzi na wytrwałość i determinację niewidomego. Ten człowiek nie miał nic do stracenia, dlatego był otwarty na przyjęcie łaski. My kiedy o coś Boga prosimy, często mamy też własną wizję spełnienia naszej prośby i Jezus nie może uczynić cudu. Zbyt wiele mamy do stracenia, żeby mogła objawić się moc Boga. I Bóg najpierw doprowadza nas do prawdy o naszych oczekiwaniach, żeby potem uzdrowić.

Porozmawiaj z Jezusem o Twoich prośbach zanoszonych do Niego i Twoich odpowiedziach na Jego pytanie: Co chcesz, abym Ci uczynił?