J 1, 35-42
1. Wchodząc w tę scenę zobacz, że Jezus jest w ciągłym ruchu. To początek Jego działalności publicznej, ale On się nie zatrzymuje – przechodzi. Na słowa Jana Chrzciciela, dwaj jego uczniowie idą za Jezusem. Kiedy słyszysz w czasie Eucharystii słowa: „Oto Baranek Boży” – czy wzywają Cię one do tego, by pójść za Jezusem?
J 1, 29-34
1. Jan daje świadectwo o Jezusie. Mówi, że Jezus istniał wcześniej od niego. To bardzo ważne wyznanie: przecież Jan jest pół roku starszy od Jezusa. Niewiele, a jednak. Wcześniej zaczął też głosić. Przygotowuje misję Jezusa, a jednak mówi o Nim, że był wcześniej.
J 1, 19-28
1. W czasie przygotowania modlitwy możesz przeczytać pozostałe teksty przeznaczone na poniedziałkową Liturgię Słowa (są to: 1 J 2,22-28 i Ps 98,1-4). W pierwszym czytaniu Jan Apostoł wzywa do uznania Jezusa Mesjaszem. Pokazuje, że uznanie Syna prowadzi do Ojca.
Łk 2, 16-21
1. W centrum dzisiejszego dnia jest Maryja, która nazwana jest Bożą Rodzicielką. Wszystko, co się wydarza wokół Jezusa i niej – zachowuje i rozważa w swoim sercu. To zupełnie inaczej niż nam się często zdarza. My od razu potrzebujemy myśli czy uczucia uzewnętrznić, co oczywiście jest dobre i potrzebne, lecz nie zawsze potrafimy rozważać i rozeznawać tego, co się w nas dzieje.