Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 5 października
Tekst: Ps 139
Prośba: o łaskę przyjmowanie tego, co Bóg mi daje
Przenikasz, znasz, widzisz, ogarniasz… Takie czasowniki słyszymy na początku dzisiejszego psalmu. Jak czujesz się z taką bliskością Boga? Spróbuj to zobaczyć nie z poziomu „wiedzy”, ale z poziomu „odczuwania”. Bo emocje, jakie się w nas pojawiają w relacji z daną osobą mówią nam bardzo dużo o obrazie tej osoby, jaki tak naprawdę przeważa w nas i jaki kieruje naszym działaniem wobec tej osoby.
Utworzyłeś, utkałeś, stworzyłeś… Te czasowniki z kolei pokazują działanie tego, który jest ich podmiotem – Boga. Te zdania psalmu przekazują podstawową prawdę o naszym pochodzeniu. Jesteśmy dziełem Boga, z Jego pomysłu i na Jego obraz. Bez Niego nas by nie było. Owszem w to Jego działanie włączeni byli nasi rodzice, ale On jest inicjatorem tego, że JESTEM. Co dziś chciałbyś powiedzieć swojemu Stwórcy w związku ze swoim istnieniem? Nie chowaj się za okrągłymi sformułowaniami takimi, jakie one powinny być, ale spróbuj być szczery i prawdziwy w tym, co chcesz Bogu powiedzieć.
Które ze zdań chciałbyś zatrzymać jako swoje? Jako to, które najbardziej Cię porusza albo najlepiej opisuje Twoje TERAZ z Bogiem. Niech ono towarzyszy Ci przez cały dzień.
Nie ma nic piękniejszego jak świadomość, że przenikasz i znasz mnie Panie, w Tobie jest moje poczucie bezpieczeństwa, świadomość że nie ma takiej rzeczy, która mogłaby mnie odłączyć od Twojej miłości powoduje że moje życie ma sens.Znasz mnie w całości i kochasz. Dziekuje że JESTEŚ 🙂
Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki –
W majowy poranek –
Na łące usianej kwiatami.
Gdybym usłyszał dzwony kościelne,
Które powtarzają:
Jaka
Jest twoja
Odpowiedź?
Jaka
Jest twoja
Odpowiedź?
Tobym milczał.
Twał w ciszy.