Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 2 czerwca.

Tekst: J 16,29-33

Prośba: o łaskę Bożej pewności siebie.

1. Ludzka pewność siebie. Uczniowie wyznają wiarę w Jezusa. Twierdzą, że już wiedzą wszystko. Są pewni siebie, dają po sobie poznać, że nic ich nie zaskoczy. Wydaje się, że są przygotowani na każdą ewentualność. Ale Jezus twierdzi, że uczniowie wkrótce rozproszą się i zostawią Go samego. Czy Dwunastu dało wiarę Słowom Jezusa? Co takiego przesłoniło im prawdę o ich kruchej, ludzkiej kondycji? Przypomnę sobie sytuacje, w których byłem(am) zbyt pewny(a) siebie i musiałem(am) doświadczyć swojej słabości, aby nabrać pokory i przekonania, że sam(a) z siebie nic nie potrafię.

2. Boża pewność siebie. Jezus prezentuje postawę właściwej pewności siebie. Twierdzi uroczyście, że nie jest sam, ale jest z Nim Ojciec. Zawsze i w każdej chwili może się do Niego zwrócić. Jest z Nim w żywej relacji. Dzięki Ojcu Jezus może powiedzieć, że zwyciężył świat. Ta niepowtarzalna relacja, która może być udziałem każdego z nas, rodzi głęboki pokój. Człowiek już nie musi się lękać. Zbawienie świata nie znajduje się na moich barkach. To Bóg jest Zbawicielem. Czy odnajduję w sobie postawę Bożej pewności siebie? Jakie sytuacje mi o tym przypominają?