Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 13 listopada
Tekst: Ps 139,1-5.7-10
Prośba: o doświadczenie bezwarunkowej miłości Boga
1. „Przenikasz i znasz mnie, Panie”… Spróbuj przez chwilę skupić swoją uwagę na tym zdaniu. Bóg, twój Stwórca i Ojciec, wie o Tobie absolutnie wszystko. Cieszy się z każdego, nawet najmniejszego dobra, jakie w Tobie jest. Jeśli są w Twoim życiu wydarzenia, o których próbujesz zapomnieć albo takie cechy charakteru, których w sobie nie akceptujesz i chciałbyś je wymazać – On też wie o tym wszystkim i widzi Ciebie dokładnie takiego, jakim jesteś. Jak się z tym czujesz? Jakie jest to spojrzenie Boga, którego doświadczasz? Czy czujesz, że On patrzy na Ciebie badawczo, oskarżająco, obojętnie? Czy w tym spojrzeniu jest raczej troska i miłość? Co w związku z tym chciałbyś powiedzieć Bogu?
2. „Gdzie oddalę się od Twego oblicza?” – pyta psalmista, dodając że Bóg jest obecny przy Nim zawsze i wszędzie. Bóg jednak szanuje również naszą wolność. Jeśli nie chcemy zaprosić Go do konkretnej przestrzeni naszego życia, jeśli zatrzaskujemy Mu drzwi i barykadujemy się przed Nim, to On nie będzie działał na siłę. Pomyśl, w jakich okolicznościach próbujesz uciec od Boga? Czy dzieje się tak, gdy doświadczasz porażki? Czy robisz tak wtedy, gdy przygniata Cię poczucie winy z powodu popełnionego grzechu? Kiedy i w jaki sposób próbujesz się chować przed Panem – dokładnie tak, jak robił to Adam i Ewa w raju? („Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.” Rdz 3,8). Bóg nigdy o Tobie nie zapomina i w każdych okolicznościach Twojego życia próbuje Cię odnaleźć. Proś Go, by pokazywał Ci, że żadna Twoja słabość, żaden grzech i niedoskonałość nie wpływają na Jego miłość do Ciebie. Proś o doświadczenie tej miłości – miłości która jest zawsze obecna, zawsze bliska i bezwarunkowa.
„ Panie, przenikasz i znasz mnie…” Panie Jezu, któż , jak nie Ty. To Ty jesteś Bogiem wszechmocnym i wszechobecnym. Jan Kochanowski w Psalmie „ Czego chcesz od nas Panie” pisał: „…wszędy pełno Ciebie. I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie…”Panie Jezu, Ty wiesz o mnie wszystko, o czym myślę, znasz moje plany, marzenia, moje zmagania dnia codziennego. Posiadasz całkowitą władzę nad wszystkim, ale jej nie wykorzystujesz, bo jesteś Bogiem Miłości i dajesz człowiekowi wolność, ale także rozum, aby z tych darów mądrze korzystał. Ty Panie troszczysz się o mnie, pomagasz mi, wspierasz mnie. Tak Panie, wiem, że jesteś blisko, czuję Twoją obecność, bo codziennie jak bezbronne dziecko do Ciebie przychodzę i z Tobą rozmawiam. Ty Panie mnie słuchasz, rozumiesz mnie, mówisz do mnie w powiewie delikatnego wiatru.
„ Panie, przenikasz i znasz mnie…” W szczególny sposób Panie, przenikałeś moje serce tydzień temu i byłeś obecny przy nas, kiedy popołudnia i noce spędzałam w szpitalu przy łóżku mojego taty do samego końca trzymając go za rękę. Nie byłam sama. Byłeś Panie obecny w tych trudnych chwilach dla mnie, ale jesteś obecny także teraz.
Psalm 139, to także mój ulubiony psalm. To wyznanie miłości i uwielbienia wobec Pana. Pokazuje, że życie człowieka ma swoje źródło i sens tylko wtedy, gdy pełne jest miłości Boga. W piękny sposób obrazuje, jak człowiek bardzo jest zależny od Pana i nigdy nie przestanie Go potrzebować. Ja doświadczyłam tej łaski osobiście, za co jestem Panu Bogu niesamowicie wdzięczna.
To jest jeden z moich ulubionych psalmow. Gdy jest trudno, ciezko, gdy nie wiem co robic, przywoluje te slowa i dodaja mi otuchy, przypominaja mi, ze Bog zna mnie calego, z moimi myslami, rozterkami, wyzwaniami. I nawet jesli ja probuje sie ukryc, gdy sie wstydze swojego postepowania, gdy probuje Go „ominąć”, to On nie daje sie za wygrana – wszedzie jest ze mna.
Dziękuję Ci Panie,że mnie kochasz, każdego dnia.