Mk 6, 1-6
1. Pobratymcy Jezusa dziwią się, skąd u Niego taka mądrość. Przecież znają Go dobrze, u nich dorastał przez 30 lat. Nic nadzwyczajnego w tym czasie się nie działo, żadnych nadzwyczajnych zdolności nie wykazywał. Czy jest w Tobie zadziwienie tym, co zwyczajne, niepozorne, a co może skrywać tajemnicę?
Mk 5,21-43
1. Kobieta „poczuła w ciele”… Jaki udział w Twojej modlitwie ma ciało? Czy jest włączone w Twoją wiarę? W jaki sposób? Ciałem również można się modlić – postawą, która wyraża pewne nastawienia, postem, który podporządkowuje Bogu każdy aspekt życia – i na wiele innych sposobów. Ważne, aby sobie mocno uświadomić, że ciało nie jest tylko jakimś nośnikiem duszy i świadomości.
2 Sm 15,13-14.30;16,5-13a
Dawid został zdradzony przez własnego syna. Musi uciekać z Jerozolimy. Wraz ze swymi sługami przechodzi przez ziemie zamieszkałą przez pokolenie Beniamina. Napotykają Szimeia, który złorzeczy Dawidowi oraz obrzuca króla i jego ludzi kamieniami. Złorzeczenie władcy było przestępstwem bezzwłocznie karanym śmiercią. Słusznie zatem Abiszaj domaga się jego śmierci. Dawid jednak nadaje inne znaczenia tej sytuacji.
Mk 1, 21-28
1. Wyobraź sobie przedstawioną dzisiaj scenę. Zwróć uwagę na to, że Jezus najpierw głosi Słowo. Jest to Słowo pełne mocy, Słowo, które ma władzę. Uświadom sobie, że tym Słowem jest On sam – Jezus Chrystus. Nauka, którą głosi to nie są mądre porady jak żyć, co ewentualnie mogłoby ludziom pomóc, a co im przeszkadza np. w dojściu do zbawienia.
Mk 4,35-41
Życie i śmierć, gwałtowny wicher i głęboka cisza, sen i świadomość, lęk i wiara. To swego rodzaju skrajności, granice, które wyznaczają nasze bycie w świecie. Dzisiejszy tekst wskazuje nam, że obecność Boga przy nas jest stała.