REKOLEKCJE ADWENTOWE 2015 „NA POCZĄTKU…„

Dzień 13

Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 11 grudnia

Tekst: Jr 2, 1-13

Na początku modlitwy uczyń znak krzyża i uświadom sobie przez chwilę, że oto Bóg jest teraz przy Tobie. Ponieważ chcesz z Nim rozmawiać, więc On Jest Obecny. Poproś Go więc w tym momencie, aby Duch Święty poruszał Twoją modlitwę, by On sam ją prowadził. Poproś także, by Pan usuwał w niej wszelkie przeszkody oraz by oczyścił Twoje zamiary, intencje, pragnienia, decyzje, czyny – by służyły tylko większej chwale Boga i dobru innych ludzi.

Zaangażuj teraz wyobraźnię. Jeśli potrzebujesz, przypomnij sobie fragment Pisma, który będziesz kontemplował. Następnie wyobraź sobie wędrówkę Narodu Wybranego przez pustynię. Zobacz wejście do Ziemi Obiecanej i to jak Izraelici osiedlili się w niej. I zobacz jak po jakimś czasie znowu popadają w niewolę, jak zostają zmuszeni do opuszczenia swoich domów, zostawienia wszystkiego.

Prośba: o łaskę poznania i doświadczenia Boga, który pragnie przyjaźni z Tobą i pierwszy wychodzi do Ciebie obdarzając Cię wielkimi dobrami. Proś też, aby spotkanie Boga, który jest miłością, zrodziło w Twoim sercu pragnienie odpowiadania na Jego miłość.

1.Przypomnij sobie historię wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu. Zobacz jeszcze raz tę scenę. Zobacz jak reagują Izraelici na wyzwolenie. Co mówią, jak się zachowują. Wyszli z ucisku, uciemiężenia. Teraz są wolni, pełni nadziei na przyszłość. I chociaż są w miejscu niesprzyjającym życiu, ich serca napełnia radość. Bóg jest z nimi, prowadzi ich. Wręcz namacalnie doświadczają Jego obecności. Prorok Jeremiasz, we fragmencie Pisma, którym dziś się modlisz, przyrównuje ten czas do narzeczeństwa. Relacja z Bogiem była wtedy tak oczywista, przebywanie w Jego obecności tak przepełnione miłością, przywiązaniem. Patrz na to jak wyrażają swoją cześć dla Boga, jak z Nim rozmawiają. Zobacz jak odnoszą się do siebie nawzajem. Popatrz na siebie, zobacz, czy w Twoim życiu był taki czas zachwytu Bogiem, zakochania w Nim, pragnienia pójścia za Nim. Jak wtedy się zachowywałeś, co robiłeś, jak się czułeś? Co sprawiło, że ta sytuacja uległa zmianie?

2.Zobacz moment wejścia do Ziemi Obiecanej. Jak wyglądają Izraelici, jak są ubrani? Co maluje się na ich twarzach? Zobacz jak osiedlają się we własnej ziemi. Jak cieszą się, że wreszcie mają gdzie mieszkać, mają swoje „miejsce na Ziemi”. Wejdź z nimi, poczuj ich radość. Towarzysz jednej z rodzin w osiedlaniu się. Zobacz, że mają wszystko, co jest potrzebne do szczęścia. Bóg pozwala się doświadczać, jest bardzo blisko każdego z nich. Mówi przez tych, którzy są przywódcami. Zobacz siebie, swoją „ziemię obiecaną”. Nie tę, na którą czekasz, bliżej nieokreśloną, ale na tę, która jest Ci dana dziś. Zobacz miejsce gdzie mieszkasz. Jakie ono jest? Jak się w nim czujesz? Czy chętnie do niego wracasz? A może jest coś, co sprawia, że masz ochotę uciec gdzieś indziej, że marzysz o innej „ziemi obiecanej”. Zobacz Boga, który jest z Tobą w tym miejscu, trudzi się razem z Tobą. Ochrania Cię, wspomaga, zapewnia bezpieczeństwo. A może trudno Ci Go zobaczyć, bo ludzie, z którymi mieszkasz wyrządzają Ci jakąś krzywdę. Zobacz co czujesz, kiedy myślisz o konkretnych osobach. Bóg stoi przed Tobą. Powiedz Mu o tych uczuciach.

3.Izraelowi bardzo dobrze się powodziło we własnym kraju. Mieli wszystko, ale szybko zapomnieli o Bogu, odeszli od Niego, przestali przestrzegać Jego przykazań. Jednak Bóg nie zapomniał o swoim ukochanym ludzie. On przez cały czas był przy nich, nawet w czasie kiedy znowu znaleźli się w niewoli. Pierwszy wychodził z inicjatywą odbudowania relacji zniszczonej przez grzech i niewierność Ukochanego Ludu. Usłysz jak woła do nich: „porzuciliście Mnie, źródło wody żywej, żeby sporządzić sobie zbiorniki popękane, nie trzymające wody”. W klimacie Bliskiego Wschodu wody nigdy nie było w nadmiarze, była bardzo cenna. A woda to życie. Wyobraź sobie źródło. Wyciągnij rękę, poczuj wodę, która przecieka przez Twoje palce. Jaka ona jest? Jakie odczucia w Tobie powoduje? Zobacz jak woda oczyszcza Twoją zabrudzoną dłoń. Jak się wtedy czujesz? „Woda życia” w Biblii to Boża łaska. Wyobraź sobie jak z serca Boga wypływa łaska, która dotyka Ciebie, płynie do Twojego serca. Bez łaski Boga nie ma w Tobie życia, jest tylko duchowa śmierć. Grzech jest śmiercią. Zobacz te momenty Twojego życia, kiedy odrzucałeś czerpanie z Bożego źródła i wchodziłeś w grzech, niewierność. Jak wtedy reagowałeś? Czego doświadczałeś? Jak wyglądały Twoje powroty? Zobacz Boga, który jest przy Tobie i chce, abyś zaczerpnął z Jego Źródła. Co zrobisz?

Kończąc modlitwę porozmawiaj z Panem i powiedz Mu o tym, co teraz czujesz, co myślisz, czego doświadczasz. Niech to będzie spontaniczna rozmowa. Wylej przed Nim swoje serce, które On przed chwilą poruszył. Pamiętaj, by to, co będziesz mówił Bogu miało związek z przebytą modlitwą. Zakończ odmawiając: Ojcze nasz.

Spróbuj zapisać sobie w „dzienniku duchowym” najważniejsze myśli, światła, uczucia, jakie pojawiły się podczas całej modlitwy. Jeśli nie masz na to czasu bezpośrednio po niej, możesz to zrobić później.