Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 21 lipca

Tekst: Jr 2, 1-3. 7-8. 12-13

Prośba: o wierność wobec Boga

Myśli pomocne w rozważaniu:

• Pamiętam wierność twej młodości, miłość twego narzeczeństwa, kiedy chodziłeś ze Mną na pustyni

Bóg pierwszy wychodzi ze swoją miłością do człowieka. Pozwala jej nieustannie dowiadczać, dlatego też posługuje się obrazem zrozumiałum dla ludzkiej wyobraźni i językiem wyrażającym ludzkie doświadczenia. Bóg wspomina chwile, kiedy Izrael był blisko Niego i Go kochał. Można powiedzieć „najszczęśliwsze chwile Boga”, Jego czas narzeczeństwa. Bóg wspomina ten czas; mówi, że pamięta, czyli go już nie ma. Bóg czuje tęsknotę za tym co było, czuje tęsknotę za człowiekiem. Bóg pragnie być kochany! W tej modlitwie poszukaj w swojej pamięci tych momentów, kiedy pragnąłeś być blisko Boga dla Niego Samego, kiedy swoim sercem, umysłem i całą duszą pragnąłeś Go kochać, tak jak On tego pragnie. Czy masz w swoim życiu czas „narzeczeństwa” w relacji z Bogem?

• Opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody

Serce zakochanego, który zostaje opuszczony zawsze boli. Bóg mówi o swoim bólu i porzuceniu. Jego ból jest tym większy, że człowiek nie rozumie, że tylko w Nim jest pełnia życia – źróło wody żywej. Bóg ubolewa nad tym, że człowiek wybiera popękane cyterny. Woda w nich kiedyś się skończy, a w tym wypadku dodatkowo ma zbędne ujście. Troską Boga jest to, że człowiek pozostanie bez wody. Zobacz w tym wolność Boga wobec człowieka. Bóg kocha i daje wolność. Pozwala by człowiek mógł sam wybierać. Porzucony przez człowieka Bóg wciąż jest mu wierny! Jaki masz dzisiaj dostęp do „wody”, czy poisz się ze Źródła, którym jest Bóg, czy odkręcasz kran popękanej cysterny? Co rodzi się w twoim sercu, kiedy dostrzegasz w swoim życiu wierność Boga, pomimo twojego grzechu i odwrócenia się od Niego? Co pragniesz Mu teraz powiedzieć?

Módl się teraz słowami śpiewanego dzisiaj psalmu. Powiedz Bogu o swoim pragnieniu i tęsknocie za Nim, który jest Źrółem Wody Żywej! Popatrz na swoje niezapokojone głody i pragnienia. Ponazywaj je i oddawaj Bogu, wierząc, że tylko On może je zaspokoić.

W Tobie, o Panie, mamy źródło życia (ref), Do nieba sięga, Panie, Twoja łaska, a Twoja wierność aż po same chmury. (…) Jak cenna jest Twoja łaska, przychodzą do Ciebie ludzie i chronią się w cieniu Twych skrzydeł, sycą się obfitością Twojego domu, poisz ich potokiem Twojego szczęścia.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.