Wprowadzenie do modlitwy na Niedzielę Wniebowstąpienia Pańskiego, 1 czerwca
Tekst: Dz 1, 1-11 oraz Łk 24, 46-53
Prośba: o wielką radość i serce otwarte na przychodzącego Ducha Świętego.
Myśli pomocne w rozważaniu:
«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».
«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
- Oba te teksty napisała jedna osoba, św. Łukasz, więc się wzajemnie uzupełniają. Powyższe zdanie, wypowiedziane przez Jezusa, streszcza to, o co chodzi w zbawieniu. Zbawicielem jest Mesjasz, zbawienie dokona się przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie. To zbawienie w człowieku dokonuje się przez głoszenie i przyjęcie nawrócenia i odpuszczenia grzechów – wszystko w imię Jezusa Chrystusa. Drogą, którą przychodzi do nas ta nowina są świadkowie. Oni zaś są przyobleczeni mocą z wysoka, obietnicą Ojca – Duchem Świętym, w mocy którego czynią wszystko.
- Odejście Jezusa jest równocześnie zapowiedzą Ducha Świętego. Ta zapowiedź, obietnica Ojca powtarza się kilkukrotnie. To Duch Święty będzie kontynuował dzieło Jezusa w każdym człowieku i w całym Kościele – Ciele Chrystusa. Bez Ducha Świętego wszystko staje się „martwe”, bez życia, bez nadziei. Chrzest w Duchu Świętym to jak ponowne narodzenie.
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?»
- Uczniowie, zdaje się, ciągle nie rozumieją tego, co się dzieje i co się wydarzy. Duch Święty jest im bardzo nieznany (tylko ze słyszenia od Jezusa), a dla nich ważne jest to, co dzieje się tak blisko. Więc pytają Pana o królestwo Izraela. Być może ciągle marzą o jego wielkości i splendorze, jaki miało w dawnych wiekach, a teraz zostało im to zabrane przez Rzymian. Nie wiedzą, że ta era się już skończyła i przychodzi naprawdę nowe. Co „starego” Ty chciałbyś odzyskać, przywrócić? Jakiego „nowego” się obawiasz?
«…gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
- Ta obietnica otwiera nowy rozdział historii każdego człowieka i całego świata. Przyjście Ducha Świętego da nam moc i uczyni z nas świadków Jezusa. Czy te słowa poruszają Cię i dają Ci jakieś światło – jak to ma się dokonać w Twoim życiu? Czy oczekujesz na przyjście Ducha a jednocześnie żyjesz Nim na codzień, bo On już zamieszkuje w Tobie? Czy w to wierzysz? Jakiego nowego narodzenia potrzebujesz? Czy dzisiaj, teraz, możesz podjąć decyzję, by właśnie w tej jednej rzeczy rozpocząć głęboką współpracę z Duchem Świętym?
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem…
- Odejście bliskiej osoby zawsze jest trudne. Jezus obiecał Ducha Świętego, który da swoim uczniom odczucie Jego obecności „aż do skończenia świata”. Żałoba jest związana ze smutkiem, jednak słyszymy, że uczniowie powrócili do Jeruzalem z wielką radością. Z czego ona mogła wypływać? Kiedy Ty odczuwasz i przeżywasz wielką radość?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.