Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 2 marca

Tekst: Ps 138, 1b-2a. 2b-3. 7e-8

Prośba: o serce dziecka – proste i wdzięczne.

Myśli pomocne w rozważaniu:

  • Dziś znów zapraszamy do stanięcia wobec Pana z Psalmem, który Kościół nam ofiarowuje. Ten fragment jest głównie dziękczynny. Zatrzymaj się nad tymi określeniami, które wskazują na wdzięczność. Bo Bóg usłyszał, był łaskawy i wierny, bo Pan wywyższył swoje imię i obietnicę… jest wiele powodów do wdzięczności. Gdzie w Twoim życiu pojawia się Jego działanie? Gdzie Ciebie usłyszał, w jakich momentach z ostatniego czasu był Ci wierny i łaskawy – tzn. Ty Go tak doświadczałeś? Zatrzymaj się przy tym chwilę.
  • Autor Psalmu wysławia Pana, bo wywyższył Swoje imię. A Bóg zrobił to przez to, że spełnił prośbę człowieka. Można powiedzieć, że jest to sytuacja podobna do tej, kiedy dziecko chwali się z dumą tym, że „tata to zrobił” dla mnie. Niektórzy nie mają takiego doświadczenia i jest to dla nich stratą, ale wiele osób ma – kiedy coś dostali od ojca lub coś dla nich zrobił i dziecko cieszy się tym i chwali, że to jego tata jest taki wspaniały i dobry. Pozostań z tą myślą chwilę, pomyśl w ten sposób nie tylko o Twoim ojcu ziemskim, ale też tym w niebie. Czy Twoje wychwalanie Boga ma też taki smak? Czy masz takie doświadczenie i potrafisz mówić innym o tym, co Bóg dla Ciebie uczynił? Bo tym właśnie jest oddawanie Mu chwały (= chwalenie się Bogiem, tym, co dla mnie zrobił)
  • To wszystko oznacza, że znów jesteśmy w temacie „kim jestem” – czy naprawdę jestem dzieckiem Ojca? Czy tak przeżywam swoje życie? To, co głównie się powtarza w tym Psalmie i wielu innych to fakt, że Bóg mnie wysłuchał i pomnożył moc duszy. Czyż to nie byłaby pierwsza misja ojca: wysłuchać i dać wsparcie?
  • Z drugiej strony psalmista mówi, że „Pan za mnie wszystkiego dokona”. Możemy zapytać, czy Bóg daje wsparcie czy wszystkiego za mnie dokonuje? A może dokonuje wszystkiego moimi rękoma przez to, że daje mi odpowiednie i wystarczające wsparcie? Jak dobry ojciec, który pomaga synowi, wspiera go i prowadzi do samodzielności, najpierw ucząc go, co i jak należy zrobić. Rozważaj te słowa, by stawać się coraz bardziej świadomym tego, że naprawdę jesteś Dzieckiem Ojca.

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.