Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 12 marca
Tekst: Jr 17, 5-10 oraz Łk 16, 19-31
Prośba: o wiarę prowadzącą do wrażliwości i miłości.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Dzisiejszej teksty mówią o dwóch drogach. Drogach wiary i zaufania. Komu lub czemu ufasz? Możesz ufać człowiekowi, a więc samemu sobie, swojej sile, przemyślności, rozumowi, sprytowi, zaradności, itp. Czy to źle? Biblia nazywa takiego człowieka przeklętym. W pewnym sensie mamy ufać sobie, mamy ufać swojej intuicji czy uczuciom, które są bardzo mądre. Tak jak nasze ciało i zmysły. Są stworzone przez Boga i naprawdę mądre. My nie zawsze umiemy słuchać tego, co nam mówią, co przynoszą, co komunikują. A dzięki ich informacjom możemy podejmować lepsze decyzje. Ale wydaje się, że nie o tym są teksty. Chodzi o to, co jest ponad moim rozumem, siłą czy ponad mną samym. Jest Bóg, który to wszystko stworzył. Na czym polega zaufaniem Jemu? Jak Ty Jemu ufasz, konkretnie?
- Bogacz i Łazarz to historia o wierze. Bogacz wierzy w siebie, w swojej bogactwo, które daje mu wiele zabawy i dobrego towarzystwa. Wierzy, być może, w siłę pieniądza i to, że ten stan będzie trwał zawsze. O wierze Łazarza nic nie wiemy, znamy jedynie jego pragnienia. Także to, że leżał tam, pod drzwiami bogacza „wiernie”, może czekając, że kiedyś los się do niego uśmiechnie. Albo człowiek.
- Wiara pokazuje się na końcu, kiedy Abraham zaprasza cierpiącego bogacza do wiary innej, niż miał do tej pory. Chce on bowiem przestrzec przed płomieniami swoich braci, którzy jeszcze żyją – i by zrobił to Łazarz. Jakby umarły miał większą siłę „sprawczą” niż słowo Pisma czy Proroków. Zasadnym jest pytanie: w co wierzę? w kogo wierzę? Warto nie za szybko na to odpowiadać. Pójść do serca, a nie do głowy, która „wie” i ma wszystko poukładane. Chodzi o to, jak to przeżywasz w głębi siebie, tak naprawdę?
- Wiara ostatecznie prowadzi do działania, które spotka się z potrzebami bliźnich. Wiara w coś więcej niż tylko własną siłę i przemyślność, we własną nieomylność czy rozum – taka wiara tworzy naszą wrażliwość i służbę. Wiara, połączona z miłością więzią nierozdzielną.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.