Wprowadzenie do medytacji na środę, 2 listopada, wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Tekst: Łk 23,44-46.50.52-53;24,1-6a
Prośba: o łaskę pogłębienia nadziei na spotkanie z Jezusem w wieczności.
1. Podążanie do grobu. Józef, członek Wysokiej Rady, złożył ciało Jezusa w grobie. Następnie kobiety udały się tam skoro świt. W pamięci miały jeszcze umierającego na krzyżu Jezusa. Jego słowa „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” były wciąż słyszalne. Idąc do grobów naszych bliskich pamiętamy o sposobie, w jaki odchodzili z tego świata. Chcemy modlić się za nich, powierzać ich Bożemu miłosierdziu. Jak przeżyłem/am wizytę na cmentarzu w tym roku?
2. Nadzieja zmartwychwstania. Kobiety spotkały dwóch mężów w białych szatach, którzy je zapewnili, że Jezus zmartwychwstał. Stojąc nad grobami naszych bliskich trudno jest pamiętać o nadziei nowego życia. Groby zdają się nam nic nie mówić. A jednak serce wyrywa się do przekraczania pozornej ciszy i samotności cmentarnych mogił w kierunku silnej wiary i niezachwianej nadziei, że życie nie kończy się na grobie, lecz ma swoją kontynuację w wieczności. Jaka jest stan mojej nadziei na spotkanie twarzą w twarz ze Zmartwychwstałym?