Wprowadzenie do modlitwy na Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Tekst: Łk 1, 39-56
Prośba: o serce ufające Bogu
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Maryja przynosi swojej krewnej Boga. To spotkanie musiało być dla Elżbiety bardzo głębokim doświadczeniem, a owocem tego spotkania było napełnienie jej Duchem Świętym. Możemy się przyjrzeć naszym spotkaniom z drugim człowiekiem. Co ja wnoszę w moje spotkania? Czym one owocują? Czy wychodzę do drugiego człowieka z miłością i otwartością?
- Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Maryja była młodziutką dziewczyną, gdy Anioł zwiastował jej, że będzie Matką Boga. I tak po ludzku patrząc zgoda na wypełnienie się Słowa Bożego w jej życiu oznaczała w pierwszym momencie zupełne niezrozumienie, a wręcz odrzucenie ze strony najbliższych. Ale jednak Maryja miała odwagę uwierzyć temu Słowu. Jaka jest moja wiara w Boże obietnice? Czy potrafię zaufać słowu Bożemu? Czy może kurczowo trzymam się tego, co ludzkie?
- Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. W swym Magnificat Maryja wysławia Boga, dostrzegając Jego działanie w Jej życiu. Widzi to, że wszystko jest Jego łaską. Postawa uwielbienia związana jest z wdzięcznością. Czy moje serce jest pełne wdzięczności? Czy dostrzegam to jak wiele mam, jak bardzo jestem obdarowany? A może tylko widzę to, czego mi brakuje? Może warto zatrzymać się w postawie wdzięczności by dostrzec to wszystko, czym Pan mnie nieustannie obdarowuje…
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.