Wprowadzenie do modlitwy na 34 Niedzielę zwykłą, 22 listopada, Chrystusa Króla Wszechświata 

Tekst: Mt 25, 31-46

Prośba: o łaskę miłości, która nikogo nie omija, o serce z szeroką przestrzenią, zdolne przyjąć każdego.

Myśli pomocne w rozważaniu:

  • Wsłuchaj się w słowa Jezusa, który malując przed nami obraz sądu ostatecznego pokazuje logikę królestwa Bożego, królestwa Ojca, który pragnie, by „wszyscy ludzie zostali zbawieni” (1 Tm 2, 4). Jezus czyni więc wszystko, by wszyscy zostali zbawieni, czyli uwierzyli w miłość Ojca, przyjęli ją i według niej żyli. Za to oddał swoje życie, byśmy my mogli żyć w pełni.
  • Słuchając słów Jezusa możemy doświadczyć i poczuć to, że utożsamia On relację do Boga z relacją do każdego bliźniego. Może to być dla nas trudne, kiedy z bliźnimi nam się nie układa i chcielibyśmy, żeby wystarczyła tylko relacja do Boga. Ale aby nasza wiara była zakotwiczona i realna, a nie iluzoryczna, potrzebujemy w naszym sercu utożsamić te relacje: do Boga i do człowieka. Wiara ma fundament wtedy, kiedy odczytujemy ją na podstawie naszej relacji do bliźniego. Chodzi o to, by obie relacje wzrastały wspólnie. To nas uchroni przed iluzją, że żyjemy wiarą, ale jeszcze nie miłością bliźniego.
  • Wobec Boga zachowujemy się dokładnie tak, jak zachowujemy się wobec ludzi. Pobądź z tymi słowami przez chwilę. Uświadom sobie swoje odczucia, kiedy słyszysz te słowa. Relację do Boga możemy odczytać z naszej relacji do ludzi. Tak przedstawia to dzisiaj Jezus opowiadając o sądzie ostatecznym.
  • Możesz popatrzeć na to również bardziej „matematycznie”. Jeśli masz odniesienie do 100 osób, z nich 20 lubisz, 20 odrzucasz a z 60 utrzymujesz „normalne” stosunki, ale też powierzchowne, wtedy w odniesieniu do Boga ujawnia się 20% miłości do Niego, w 20% Go odrzucasz, a 60% jest powierzchowności. Te 60% mówi o tym, że istnienie Boga nie jest dla Ciebie problemem, ale doświadczasz Go tak odlegle, że praktycznie jest On w Twoim życiu nieobecny. Jak długo lekceważymy choćby jednego człowieka, pogardzamy także Bogiem. Czy On jest rzeczywistym Królem Twego serca? Czy w bliźnim, który żyje obok Ciebie, dostrzegasz Tego, którego dzisiaj nazywamy Królem wszechświata?

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.