Wprowadzenie do modlitwy na sobotę, 25 lipca, św. Jakuba Apostoła
Tekst: 2 Kor 4, 7-15
Prośba: o wiarę w pełni ufającą i zanurzoną w miłości.
Myśli pomocne w rozważaniu:
- W naczyniach glinianych przechowujemy skarb. Jest nim Jezus Chrystus, na to wskazują wersy poprzedzające dzisiejszy tekst. Skoro tak, to choć nasze życie możemy postrzegać i odczuwać jako glinę – coś słabego, kruchego, podatnego na pęknięcia, zranienia, wyszczerbienia, na rozsypanie – to jednak w tej kruchości mieści się skarb.
- Możemy koncentrować się na kruchości i słabości. Św. Paweł wylicza różne aspekty naszych ludzkich słabości: cierpienia, niedostatki, prześladowania… Ale ciągle wraca do tego, że tym, co najważniejsze jest życie Jezusa, które chce się w nas pokazać, niezależnie od tego, co przeżywamy. Skarb ciągle jest na swoim miejscu – w głębinach naszego serca. Chodzi o to, by mieć z nim stały kontakt.
- A ten kontakt odbywa się przez wiarę, o której na koniec wspomina Paweł. Wiara, w której chodzi nie tyle o intelektualne przyjmowanie pewnych prawd (to też), ale przede wszystkim o to, by zaufać Temu, który jest godny zaufania. By chwycić Jego rękę i dać się poprowadzić przez życie. Wtedy, kiedy przychodzą różne momenty dnia i życia, kiedy pamiętamy o tym, by chwytać Jego rękę – spróbujemy działać w zgodzie z tym, co wierzymy. To będą nasze kroki pogłębiania wiary, która coraz bardziej ufa, także podczas przeciwności losu. A to wszystko, otulone przez miłość, sprawia, że nasze życie, choć kruche jak gliniane naczynie, ujawnia skarb, który nadaje wartość i sens temu wszystkiemu.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.