Wprowadzenie do modlitwy na wtorek, 7 lipca
Proś o łaskę poznania imienia, którym nazywa Cię Bóg.
Tekst: Rdz 32,23-33
Dzieje Jakuba, syna Izaaka, wnuka Abrahama, opowiadają o procesie przemiany, którą przeszedł on na drodze doświadczania dobroci Boga. Jego historia, w niektórych momentach może przypominać życie każdego z nas: walka o wpływy w rodzinie, o miłość ojca, bycie pod wpływem matki, zwrócenie się przeciwko bratu, lata pracy, bycie oszukanym, doświadczenie miłości i rozczarowania. W momencie, w którym spotykamy Jakuba, jest on przerażony nieuchronnym spotkaniem z bratem, któremu zabrał błogosławieństwo przeznaczone dla pierworodnego syna. Podczas nocy Jakub zmaga się z aniołem. Ojcowe kościoła interpretowali to zmaganie, jako opis walki duchowej. Pomyśl dziś, o co Ty walczysz z Bogiem? Czego od Niego wymagasz? Zauważ, że już nie jest to tylko walka z samym sobą – Jakub przedstawia się adwersarzowi, który poznając jego imię, przejmuję nad nim władzę.
Bóg pragnie byśmy stanęli przed Nim tacy, jacy jesteśmy. Dopiero, kiedy wypowiemy przed Nim swoje imię, kiedy odpuścimy kontrolę, On będzie mógł zacząć działać – zmienić imię (zmienić naturę) i dać błogosławieństwo. Pamiętając zasadę św. Ignacego: „Rób tak, jakby wszystko zależało od ciebie, ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga”, można się zastanowić, dlaczego tak bardzo staramy się wszystko kontrolować? Czynimy to w rozpaczliwym poszukiwaniu bezpieczeństwa oraz by jakoś załagodzić lęk o siebie i innych. Jakub tej jednej najważniejszej nocy odpuścił kontrolę.
Pomyśl przez chwilę, jakimi imionami zwracasz się do siebie? Czy mówisz o sobie, że jesteś ukochanym dzieckiem Boga, czy może w chwilach zdenerwowania rzucasz na siebie wyzwiska? Czy wiesz, jakim imieniem zwraca się do Ciebie Bóg?