Wprowadzenie do modlitwy na środę, 4 czerwca
Tekst: J 17, 11b-19
Prośba: by modlitwa Jezusa spełniła się w Twoim życiu.
Myśli pomocne w rozważaniu:
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami.
- Jesteśmy w Wieczerniku przed męką i śmiercią. Ważny moment. W tym właśnie momencie Jezus się modli do Ojca, rozmawia z Nim. Jest to modlitwa prośby. Dalej usłyszymy, że Jezus wstawia się za swoimi uczniami, a więc i za nami. Przeczytaj kilka razy tę modlitwę. Tak modli się Jezus, tak zwraca się do Ojca. A Ty jak się modlisz do Ojca?
Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.
- Jezus w tej modlitwie powraca do tematu jedności. Być może to najważniejszy temat modlitwy. Prosi też o to, by uczniowie byli zachowani w imieniu Jezusa. Zachowani i ustrzeżeni. Prosi dla nich o ochronę. Jakiej ochrony Ty potrzebujesz? Co Ci zagraża w codzienności?
…aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
- Radość w pełni. Te słowa Jezus także powtarza, wcześniej także mówił uczniom o tym, by ich radość była pełna – i by to była radość Jezusowa a nie ich radość. By mogli odczuwać to, co odczuwa Jezus. Czy tego pragniesz?
- Jezus nie pragnie, by uczniów zabrać ze świat, ale by byli ustrzeżeni od złego. To podobna prośba jaką Jezus przekazał nam w modlitwie Ojcze nasz: „Ale nas zbaw ode złego”. Czy jest to prośba, byśmy nie mieli pokus? Niekoniecznie. Sam Jezus był kuszony wiele razy. To prośba, byśmy pokusie i złu nie ulegli, byśmy mu się nie poddali. Wcześniej mówił o Judaszu nazywając go „synem zatracenia”. On uległ pokusie wydając Syna Człowieczego. Ale każdy nasz grzech jest wydaniem Chrystusa.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
- Ostatnie słowo tej modlitwy dotyczy prawdy. Słowo Ojca jest prawdą. Prawda prowadzi nas do uświęcenia, choć dla własnych korzyści tak często od prawdy uciekamy w dwuznaczności, manipulacje, koloryzowanie, naginanie rzeczywistości czy wprost kłamstwo. Boimy się o siebie, o swój status, swoją twarz i to jak inni nas widzą. Ale tylko prawda uświęca i o to Jezus się dla nas modli. To sprawa tak ważna, że Jezus dopowiada, iż właśnie dlatego poświęca za nas swoje życie, byśmy w prawdzie byli uświęceni.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.