Wprowadzenie do modlitwy na Niedzielę, 9 listopada, Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
Tekst: J 2, 13-22
Prośba: o łaskę bliskości z Chrystusem i Jego Ciałem, którym jestem ja, drugi człowiek i Kościół.
Myśli pomocne w rozważaniu:
On zaś mówił o świątyni swego ciała.
- Przeczytaj powoli całą Ewangelię, choć w naszej modlitwie zapraszamy, byś zatrzymał się na tym jednym zdaniu – o świątyni ciała. Cały tekst dzieje się w świątyni i o świątynię chodzi. To miejsce kultu, miejsce – albo bardziej przestrzeń – spotkania z Bogiem, ale też z drugim człowiekiem, z którym tworzymy wspólnotę oddającą chwałę Bogu.
- Jezus mówi Żydom o świątyni swego ciała. To, co zapowiada, spełni się na krzyżu, kiedy Żydzi wraz z Rzymianami „zburzą” świątynię Jego ciała, lecz Ojciec wskrzesi Go na trzeci dzień. To jest zbawcze wydarzenie, którego wszyscy jesteśmy beneficjentami – to dzieło, które Jezus uczynił dla nas, posłany przez Ojca. Można powiedzieć innym językiem, że Jego misją było i jest wprowadzić nas do świątyni Ojca (Jego serca), a to może się dokonać przez świątynię Jego ciała – Chrystusa Jezusa.
- Jak widzimy w dzisiejszej ewangelii, punktem wyjścia jest widzialna świątynia jerozolimska. I okazuje się, że z tej świątyni, która również służyła spotkaniu z Bogiem i kultowi, człowiek może uczynić targowisko, miejsce handlu i targowania się z Bogiem i ludźmi (zamiast budowania więzi).
- Ta świątynia widzialna jest obrazem inne widzialnej świątyni – Twojego ciała. Wszak św. Paweł pisze, że nasze ciała są świątynią Ducha Świętego. W nas mieszka Bóg, a więc w nas pragnie się z nami spotykać i tam odbierać kult i chwałę. Jak traktuję swoje ciało? Jak traktuję swoją psychikę i ducha? Czy moje życie jest przestrzenią spotkania z Bogiem i ludźmi czy bardziej przestrzenią targowania się (handlowania z Bogiem i innymi, interesowności, zarabiania nierzadko kosztem innych = „co z tego będę miał” – z relacji, z bliskości, itp.)?
- Jeszcze inny aspekt. Ten sam św. Paweł pisze, że Kościół – jako wspólnota – również jest Ciałem Chrystusa. Jak dbam o relacje z innymi? Jak dbam o Kościół jako wspólnotę wierzących? Szczególnie, gdy pojawiają się trudności, gdy cierpię z powodu grzechów własnych i cudzych, które uderzają we wspólnotę (choćby niewidzialnie)?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.