Wprowadzenie do modlitwy na poniedziałek, 9 marca

Tekst: Dn 9, 4b-10

Prośba: o łaskę stanięcia w prawdzie przed Bogiem

1. „Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się…” – czytamy dzisiaj. Przyznanie się do tego, co trudne, złe i wstydliwe, wymaga odwagi i nie jest łatwe. To sprawia, że nie zawsze jesteśmy gotowi, by się z tym mierzyć. Podpowiedź jak to robić przynosi pierwsze zdanie dzisiejszego czytania. Czytamy tam o wierności Boga, o tym że On zawsze dochowuje przymierza. Pomyśl o tym, jakie doświadczenia Twojego życia pokazują w szczególny sposób wierność Boga względem Ciebie? Co było i jest przejawem Jego troski i prowadzenia? Nazwij to i podziękuj Mu za to. „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska.” (Rz 5,20) – w jaki sposób tego doświadczyłeś?

2. Patrząc na dobroć Boga, na Jego wierność i troskę, spójrz na to, co Cię od Niego oddala. Poproś Go o łaskę spojrzenia na siebie w taki sposób, w jaki On na Ciebie patrzy. Pokaż Mu swoje serce, rany które wciąż Cię bolą, słabości które sprawiają, że upadasz i nie masz siły wstać. Rozmawiając z Bogiem o tym wszystkim, nie skupiaj się jednak na sobie i na tym, co oceniasz jako złe. Patrz na Niego, bo On „jest miłosierny i okazuje łaskawość”. Proś o łaskę stanięcia przed Nim w prawdzie, czyli o coś więcej niż tylko wyznanie swoich grzechów. Dla Boga prawda o Tobie to coś więcej niż tylko lista Twoich słabości. Proś, by pokazywał Ci, w jaki sposób On patrzy na Twoje upadki i ile dobra widzi w Tobie, niezależnie od tego, co Ci nie wychodzi.