KROKI KU ŻYCIU
Krok 11 – Środa w Oktawie Wielkanocy – 12 kwietnia 2023
Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!» Dz 3, 4-5
Oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali. Łk 24, 16
Piotr chce, by chromy patrzył na niego i Jana. Ale nie chodzi o to, by coś wyczytać z ich twarzy, lecz ich twarz objawia twarz Jezusa, w imię Którego uzdrawiają chorego. W kogo się wpatruję i jakim wzrokiem patrzę? Co mówią moje oczy?
One mogą być przesłonięte, jak oczy uczniów uciekających do Emaus. Jezus jest blisko, jest z nimi, ale Go nie rozpoznają. Są bardzo wpatrzeni w swój ból, klęskę idei Mesjasza, który umarł na krzyżu i „wszystko się skończyło”, a który rzekomo żyje, ale „bez przesady”. Przecież to jest niemożliwe. Bo jakimi oczami patrzę na Boga, siebie, bliźniego i świat – dokładnie tak żyję. Dopiero Jezus wybija ich z tego patrzenia i poszerza ich horyzont. Odtąd inaczej widzą wszystko, co do tej pory ich spotykało i stąd mogą inaczej żyć. Przeszli kolejne nawrócenie w swoim życiu – wejście w optykę Boga.
Zatrzymaj się z tym słowem na krótkiej modlitwie. Możesz także pozwolić, by to Słowo rezonowało i poruszało Ciebie przez cały dzień. Na koniec ofiaruj siebie dobremu Ojcu odmawiając: Ojcze nasz…
Moje Emaus. 1)Ja ten drugi kiedy uciekam-kroki w ciemności. 2) Moje pragnienia -czego się spodziewałam. 3) Kiedy rozpoznaję Jezusa? Słowo Boże na peryferiach mojej wiary, droga mojej wolności, EUCHARYSTIA. Kiedy serce we mnie pała? Panie otwieraj przede mną wnętrze Pisma, pozwól mi zrozumieć.