Wprowadzenie do modlitwy na piątek, 2 października
Tekst: Mt 18, 1-5. 10
Prośba: o serce ufnego dziecka
Myśli pomocne w rozważaniu:
- Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?
Uczniowie zadają Jezusowi pytanie, które pełne jest rywalizacji, ale również głębokich, być może niezaspokojonych pragnień. Któż z nas nie chciałby być przez chwilę największy, najważniejszy? Spojrzę na swoje życie, relacje, pragnienia by zobaczyć czy noszę w sobie poczucie bycia większym, ważniejszym od innych? W jakich obszarach się to objawia, czy ma to wpływ na moją codzienność, na moje relacje z innymi? - Uczniowie idą ze swoim pytaniem do Jezusa i zadają je głośno, bez obaw. Przyjrzę się temu gdzie ja szukam odpowiedzi, wsparcia, czy potrafię wprost i bez obaw rozmawiać z Bogiem? Czy jestem szczery na modlitwie, podczas spowiedzi, względem samego siebie?
- Jezus wie jakie pragnienia kryją się za pytaniem uczniów, On zna je na wylot. Odpowiada im, wskazując na dziecko. Dziecko jako obraz małości, beztroski, bezgranicznego zaufania, niewinności, szczerości często do bólu. Dziecko to ktoś, kto karmi się tym co widzi, słyszy, czuje – często przejmuje myślenie i sposób patrzenia na świat od rodziców. Do kogo/czego podobne są moje myśli? Czy kombinuję ciągle po swojemu (bo muszę mieć kontrolę nad wszystkim), czy może potrafię patrzeć z ufnością dziecka?
- Dzisiejsza Ewangelia może pokazywać nam, że w królestwie niebieskim największy jest ten, kto myśli inaczej niż świat, wpatrując się w Boga Ojca. Przyjrzę się temu czy mam w swoim życiu takie obszary, których trzymam się kurczowo, do których jestem nadmiernie przywiązany, a które oddalają mnie od kochającego spojrzenia Jezusa. Bo Bóg zawsze patrzy na nas tak jak patrzy rodzic na swoje ukochane, upragnione, wyczekiwane dziecko.
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.