Można powiedzieć, że słowo i czyn to dwie granice, między którymi człowiek się porusza. W jakiś sposób określają nas – to, co mówimy i co czynimy. Uczniowie więc opowiadają Jezusowi o swoim życiu, jakie wtedy mieli. Czy Ty opowiadasz Jezusowi o swoim życiu, o tym co mówisz i co działasz? Czy Jezus jest Twoim przyjacielem?
2. Po tej pracy Jezus zaprasza ich do wypoczynku. Dzisiaj nie zawsze umiemy wypoczywać. Jest to zaproszenie Boga, by człowiek zregenerował siły i nabrał ochoty do pracy. Z drugiej strony możemy to rozumieć jako wypoczynek duchowy. Często jakąś formę rekolekcji czy skupienia nazywa się „wypoczynkiem”, kiedy człowiek nabiera sił duchowych, wzmacnia się poprzez przyjacielskie spotkanie z Bogiem w ciszy, na miejscu osobnym. Czy dbasz o swój wypoczynek – zarówno ten fizyczny, jak i duchowy?
3. Jezus widząc tłum, lituje się nad nimi. Uczniowm każe odpocząć, ale On „bierze się do pracy”. Na czym ona polega? Na nauczaniu. Wypowiada do ludzi Słowo, które zawsze jest Słowem miłości, prawdy i wierności – bo Bóg-Miłość takie słowo ma dla człowieka. Jezusa ogarnia litość na widok ludzi znękanych przez życie, brak przebaczenia, brak miłości, życzliwości, nadziei… Czego Tobie brakuje? Jakie Słowa chciałbyś usłyszeć od Chrystusa? A może już je do Ciebie mówi – czy chcesz słuchać? Czy idziesz za Jezusem i szukasz Go, jak te tłumy?