Wprowadzenie do modlitwy na czwartek, 12 lutego
Tekst: Rdz 2,18-25
Prośba: o radość z faktu bycia człowiekiem: mężczyzną/kobietą
1. Cóż za dziwne sformułowanie, mówiące o samotności mężczyzny… Przecież przebywał w obecności Boga. A jednak to mu nie wystarczało. A Stwórca widząc tę potrzebę – chce jej zaradzić. To pokazuje, że nikt z nas nie jest powołany do samotności realizującej się jako odseparowanie od ludzi – nawet w imię relacji z Bogiem. Osoby wybierające życie w oblubieńczej relacji z Bogiem nie wykluczają bliskich relacji przyjaźni z innymi ludźmi. Gdyby tak robili… nie byłoby dobrze.
2. Odpowiednia pomoc to taka, która dopełnia potrzebującego tej pomocy w tym, czego mu brakuje. Kobieta jest dopełnieniem mężczyzny, jak mężczyzna jest dopełnieniem kobiety. Bez siebie nawzajem nie mogą rozwinąć pełni swojego człowieczeństwa. Potrzebują siebie nawzajem. Przynieś do Boga swojego współmałżonka/współmałżonkę, przyjaciół płci przeciwnej. Podziękuj Mu za nich. Za co najbardziej chcesz podziękować. A może coś utrudnia dziękczynienie za tę konkretną osobą. Co to jest?