Wprowadzenie do modlitwy na 31 Niedzielę zwykłą, 3 listopada
Tekst: Mk 12, 28b-34
Prośba: o umiejętność zatrzymywania się w życiu i rozumnego podejmowania decyzji.
Myśli pomocne w rozważaniu:
«Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
- To było pytanie, które nurtowało wielu ówczesnych uczonych w Prawie. W gąszczu przykazań i przepisów można się było zgubić i zatracić zdolność do uchwycenia spośród nich tego, co naprawdę istotne. A co jest istotne? To, co dotyka ISTOTY, co jest rdzeniem, fundamentem, osią wokół której „kręci się” wszystko inne. Można mieć rzeczy ważne, bardzo ważne, super ważne i nawet hiper ważne, ale to, co istotne będzie tylko jedno – Jedyne. Jak jeden, Jedyny jest tylko Bóg i nie ma innego. Przewrót kopernikański w naszym życiu (czyli nawrócenie) to nic innego jak uznanie tego, że jest Ktoś najważniejszy w naszym życiu, Ktoś, kto jest złączony z naszą istotą (bo ją stworzył), a wszystko inne – jak planet – krążą wokół Niego. Nie odwrotnie.
- Ważne, byśmy w obecności Jezusa również sami zadali sobie to pytanie: co jest w moim życiu najważniejsze? Co kieruje, zarządza moim życiem? Co sprawia, że mam po co i dla kogo wstawać rano i kłaść się spać wieczorem? Gdzie jest sens i cel mojego życia? Te pytania trzeba sobie zadawać od czasu do czasu, ponieważ w pędzie życia tracimy orientację w terenie i gubimy z oczu nasze serce. A to w nim rozgrywa się wszystko. Tam jest centrum naszego życia ale złączone ściśle z zamieszkiwaniem Boga w nas. Kim jesteś? Dokąd zdążasz? Gdzie odnajdujesz sens swojego życia?
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś…
- Odpowiedź Jezusa zdaje się nie tylko zadowalać uczonego, ale też dotknęła tego, co on sam o tym wszystkim myślał. Jego patrzenie na rzeczywistość spotkało się z tym, jak je widzi Jezus. A jak to jest w Twoim przypadku? Czy mógłbyś to samo powiedzieć o Twojej relacji z Jezusem, że Jego patrzenie jest tożsame z Twoim? A może widzisz takie przestrzenie, w których się rozmijacie? Porozmawiaj z Nim o tym, zapytaj Go i pozwól, by Ci opowiedział o tym coś więcej.
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego».
- Uczony odpowiedział rozumnie. Owszem, ten rozum jest połączony z Bogiem, Jego Słowem, Jego Prawem. Ale odpowiedział rozumnie. Szczycimy się, że jesteśmy stworzeniami rozumnymi, a jednak… ile z naszych zachowań czynimy pod wpływem rozumu, przemyślenia, zastanowienia się… a ile pod wpływem impulsów czy emocji? One mogą być dobre, ale są jednak ślepe i potrzebują rozumu, by „widzieć” i móc swoją cudowną energię skierować ku dobru. Ów uczony naprawdę rozmyślał o tym, co jest najważniejsze. A Ty? Czy masz momenty zatrzymania się, by zejść do poziomu swego serca i go posłuchać? By posłuchać samego siebie ale przede wszystkim Boga, który w świątyni Twego serca nieustannie przemawia do Ciebie? Słyszysz tam Jego głos? Jaki on jest?
Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Jezusem o tym wszystkim, co Cię najbardziej poruszy, co przeżyjesz jako ważne dla Twego życia. Te poruszenia zapisz w swoim dzienniku, by bardziej Cię dotknęły i miały moc przemienić Twoje życie.