Wprowadzenie do modlitwy na I Niedzielę Wielkiego Postu, 22 lutego
Tekst: Mk 1, 12 – 15
Prośba: o łaskę przyjęcia wszystkiego, co przynosi życie.
1. Dziś mamy bardzo skąpy opis kuszenia Jezusa. Najpierw jednak warto sobie uświadomić fakt, że Jezus był kuszony. Mamy czasem takie myśli, że chcielibyśmy być od tego wolni. Tylko że bez kuszenia, które zawsze jest dla człowieka próbą, nasza wiara, odwaga i miłość nie miałyby szans wzrastać – pogłębiać się. Patrząc na to z tego punktu widzenia, kuszenie jest nam w pewien sposób niezbędne. Jeśli staramy się bowiem przeżywać je świadomie, wtedy pozwala nam złapać właściwy kurs w życiu (wraz z możliwością skorygowania go) i żyć naszymi wartościami (wybierać je), a nie emocjami.
2. Trochę zagadkowe mogą być słowa Jezusa, że czas się wypełnił, ale królestwo Boże jest bliskie. Skoro czas się wypełnił, to królestwo powinno być „już”. I de facto tak jest. Patrząc od strony Boga on jest JUŻ. On jest gotowy i bardzo chce. Jednak my niekoniecznie jesteśmy gotowi, niekoniecznie „chcemy”. Owszem, deklarujemy to, ale jest w nas czasem niespójność w tym, co deklarujemy, a co naprawdę w życiu się pokazuje. Stąd Boże JUŻ napotyka na nasze ludzkie JESZCZE NIE. Czy widzisz to napięcie w sobie, które ta sytuacja sprawia? Czy pozwalasz sobie to napięcie przeżywać?